Ba-nAAN-ran-ding!

Heel zachtjes maar…
Een kleine aanraking.
Het mag geen naam hebben.
Je moet tenslotte kijken of ze rijp zijn of niet. Dat was de opdracht.
Dit tedere contact in de week van de lentekriebels wordt alleen niet zo gewaardeerd.
De meneer die met alle liefde en aandacht de bananen elke dag verzorgt, spreekt jou niet zo vriendelijk aan! De meneer kijkt ook erg boos vanachter die grote kar. Op grote afstand moet jij deze zware boze stem verwerken. Je duikt weg achter de gele en groene bananen, maar helaas kunnen die jou niet beschermen.

Oogcontact vind je moeilijk! Altijd en op elk moment. Nu moet je het toch doen. Je recht je rug en heft je hoofd. Je blik wordt gevangen en zegt duidelijk: “Sorry meneer!”

Twee duidelijke woorden en één blik. De beste woorden en het mooiste oogcontact van de dag! Wat deze meneer ook terug gaat zeggen, ik laat weten dat ik ontzettend trots ben op jou! Met een schuine blik fluister je in mijn oor dat je de banaan echt niet zoveel pijn deed.

Ook ik probeer met mijn vriendelijkste blik nog even excuses te maken richting de fruitman voor het contact wat mijn leerling had met de banaan.
Voor de fruitman kwam de aanraking over als een zware aanranding en dat is natuurlijk heel erg naar voor die banaan.
Ik heb minder medelijden met het gele fruitstuk. De heftige reactie van de meneer moet zelfs ik even verwerken.

Toch stroomt door mijn lijf een golf van trots als een puber met autisme zo passend weet te reageren. Je bent niet boos geworden en ging niet huilen. Je hebt gewoon al heel veel geleerd.

Wat is de wereld om ons heen soms ingewikkeld en onvoorspelbaar.

Uiteindelijk stoppen we de meest groene bananen in het mandje. Over een paar dagen zijn die klaar om verwerkt te worden in onze workshop FRUITKUNST.
Communicatie bleek achteraf het leermoment van deze dag i.p.v. op zoek gaan naar het juiste fruit.
Misschien sturen we de banaan en de meneer nog wel een kaartje als we weer op school zijn.
Als wij nogmaals ‘sorry’ zeggen en onze kant van het verhaal uitleggen, zal hij misschien wel nadenken over zijn reactie. Dat zou toch gaaf zijn!! Dan hebben we allemaal een lesje communicatie gehad.

Eerst maar even rustig een ijsje eten buiten de supermarkt. En dan… Gaan met die banaan!!