Ontheemd

Ik reis veel voor mijn werk. Natuurlijk vind ik op vakantie op ontdekking naar een nieuwe plek op de wereld ook heerlijk. Dat samen zorgt ervoor dat ik maar zes maanden per jaar ‘thuis’ ben in Nederland. In mijn eerste jaar vond ik het heerlijk, reizen en er nog voor betaald krijgen ook! Nu denk ik, laat mij maar lekker een weekendje op de bank.

Mijn meubels en bezittingen staan in Zwitserland, maar ikzelf ben vooral bij mijn ouders en vriendje te vinden. Op al deze plekken voel ik me thuis, maar toch ook weer niet. Het is een vreemd gevoel, om ‘thuis’ te komen en meteen heimwee te hebben naar de plek waar je familie en vrienden zijn.

Doordat ik veel reis, krijg ik minder mee van wat er in Nederland speelt. En dan voelt het heerlijk bevrijdend om in de trein de Metro te lezen en erachter te komen dat de grootste issues van vandaag vertragingen zijn om een paar vlokjes sneeuw, The Voice live shows (ik ben in Nederland, toch?), wat je met carnaval wel of niet mag dragen en het sinds dit jaar tot racistisch benoemde Carnaval Festival.

Wat hebben wij het dan toch goed in dit land, dat we tijd hebben om ons hierover druk te gaan maken. Dat is weer eens wat anders dan te verongelukken bij -12 in IJsland, de trein die een paar minuten vertraging heeft door een flinke sneeuwstorm in Zweden, bang te moeten zijn voor een militaire inval of het bouwen van een muur om de buren buiten te houden.

Ik trek dit jaar met carnaval mijn klompen aan.