Nieuwegein aan zee
Je kunt twee dingen doen als je in Nieuwegein woont. Na jaren van lafhartige opmerkingen als: ‘Het valt best mee’ of, vrolijker: ‘Wij wonen dan wel in Nieuwegein, maar wij hebben Spinvis’. En soms het ronduit zwartgallige: ‘Nieuwegein, daar wil je nog niet dood gevonden worden’. Toen ik deze woorden gedachteloos uit mijn mond liet rollen, bij wijze van grap, het was in de auto, reageerde mijn zoon, toen zeven, geschokt. ‘Maar mama, ik vind het hier leuk, het is onze stad’. Het voelde alsof ik zojuist zijn huisdier de nek had omgedraaid.
‘Je hebt gelijk Maarten, het is maar een gezegde, wordt ook wel over Lelystad beweerd’. Deze opmerking voegde niets toe, ik zag het aan het gezicht van zoon. Alsof ik iets van zijn lieve onschuld, moedwillig kapot had gemaakt: ‘Ik dacht dat ik hier fijn woonde, we blij en trots mogen zijn. Nu blijkt dat we op de zwarte lijst staan, dat we in een reserve-stad wonen, we wel op nummer 1 staan, maar dan als meest onaantrekkelijke woonplaats’.
Toen ik weer eens bij rivier de Lek zat, voor de derde keer in twee dagen, keek naar het uitzicht vanaf het bankje naast de opstapplaats van de veerpont naar Vianen, luisterend naar het klotsen van water tegen de basalten blokken aan de oever. De warmte van de zon op mijn gezicht voelde, de zonnestralen zag die weerkaatsten op de rand van de Viaanse brug en hierdoor de auto’s in een zee van licht zetten. De brug, waaronder in de verte een sleepboot kwam aanvaren, ‘Antonius’ genoemd, zag ik toen ze dichterbij kwam, met containers in primaire kleuren, besloot ik: Ik houd van Nieuwegein. Zeker het gedeelte waar wij wonen. Ik val het niet meer af, roem de mooie kanten. Het is afgelopen met het naar beneden halen van de stad, waar ik nu alweer ruim twaalf jaar woon. Waarom zou je dat doen?
Luister naar de liedjes op ‘Nieuwegein aan zee’ (Spinvis, 2003).
‘De wind verzamelt stemmen en papier
Herfst en Nieuwegein
Een auto en een man en een rivier
Vanaf hier is alles wat het lijkt’
(eerste couplet van het nummer ‘Herfst en Nieuwegein’)
Mijn zoon heeft trouwens geen huisdier.