kapitein zeebaard in mijn dooie tuin

In mijn dooie tuin zittend op een stoel.
Komt er ineens een gloedgolf aan van links onder mijn stoel.
Waardoor ik ineens drijf op dood water onder mij
Waarop dan van rechts een groot piratenschip komt gevaren.
De letterlijk mijn dooie tuin in komt schieten.
Waarop het water verdwijnt het zand droog wordt.
En hij midden in mijn dooie tuin stil komt te liggen.
Op al mijn levende plantjes die eerst dood waren.
Mijn gieter heeft hij kapot gevaren dus ik kan niet bij gieten.
In een droge tuin met levende plantjes.
Ik blijf staren vanaf mijn stoel van vijf poten groot.
Naar een gigantisch schip die mij totaal niet boeit.
Die helemaal leeg is van binnen zonder meneer zeebaard.
Maar wel de levende plantjes onder het schip.
Waarom zijn ze levend in een droge tuin.
Waarom zijn ze niet gewoon dood in een droge tuin.
Ik blijf staren van de stoel waarop ik een mes er heen gooi.
Het blijkt een opblaasbare piratenschip te zijn.
Die daarop in elkaar zakt als een opblaasboot met roeispanen.
Waarop ik in stap en mijn dooie tuin verlaat.
Om vervolgens meteen weer in mijn dooie tuin te belanden.
En daar op mijn dooie stoel met mijn kapotte gieter.
Te overdenken hoe ik mijn dooie tuin ga redden.
Zonder piraten uiteraard.
Eduard.