20 Jaar In 400 woorden

Alles begon toen ik tien jaar oud was, een middenstandsfamilie in Venezuela. In 1998 werd Hugo Chávez verkozen tot president van Venezuela. De misdaad begon de overhand te nemen.

In 2001 emigreerden wij naar Canada. Dit lukte niet en wij keerden terug. Bij de grens nam het Venezolaanse leger al onze bezittingen af, inclusief onze auto. Wij moesten een nieuw leven opbouwen.

Misdaad bleef toenemen. Mijn broer was meerdere keren met een wapen bedreigd, en één keer, toen onze ouders erbij waren, hebben ze onze auto gestolen. Eén jaar later was de maatschappij nog steeds ontwricht. Er waren landelijke stakingen waarbij demonstranten werden gedood, er was een mislukte militaire opstand. Chávez sloeg hard terug. Hij schreef hoge boetes uit, en vele bedrijven moesten verplicht hun deuren sluiten, zo ook mijn ouders meerdere keren.

In 2007 studeerde ik communicatiewetenschap. Chávez sloot voor straf het oudste nationale Tv-station vanwege kritiek op zijn regime. Wij protesteerden, Chavistas beschoten ons, wij renden voor ons leven. Op een dag heeft de Nationale Garde ons opgesloten in de universiteit en geprobeerd te verstikken met traangasgranaten. Die nacht is ook de universiteitsbibliotheek in vlammen opgegaan.

In 2012 heb ik gewerkt in het presidentscampagne team van de oppositie, Henrique Capriles. Het begin van de verkiezingen; ik stond er middenin en plotseling, paniek! Een avondklok werd ingesteld en tanks reden door de straten. Ik ben naar huis gevlucht en zei tegen mijn moeder ‘wij hebben verloren’ en huilden. Kort hierna vluchten mijn broer en ik ieder naar een ander land.

In 2013 stierf Chávez, Nicolás Maduro kreeg de macht. Ik was in Venezuela in 2015 en zag een vernietigde economie. Maduro wilde in 2017 het congres ontbinden. Vele jonge mensen stierven tijdens de demonstraties. Mijn ouders vluchten naar Ecuador, vanwege ziekte keerden zij terug. Door hyperinflatie hebben zij moeite om aan eten en medicijnen te komen.

De misdaad gaat door op jacht naar goud. Vorig jaar vonden mijn vader en oma (94) dat het graf van mijn opa en overgrootmoeder geschonden was. Zij moesten beiden opnieuw begraven worden.

Tijdens de verkiezingen van 2018 won Maduro door fraude. Wettelijk gezien werd Juan Guaidó de nieuwe president, maar Maduro hield de macht en onderdrukte het volk.

Ik ben 31, woon in een vrij land, terwijl Venezolanen sterven van de honger en gebrek aan medicijnen, duizenden onschuldigen worden gemarteld. Wij dachten rijk te zijn door ijzer, goud en olie, maar democratie is rijkdom.