1 woord, 1 gevoel

Wat een mooie avond moest worden eindigde in een teleurstelling. Een teleurstelling omdat ik het twee mensen gunde. De winst op Ajax, een plekje in de bekerfinale.

Feyenoord verliest met 3-0 thuis van Ajax en social media loopt vol met hilarische memes over het verlies. Ajax-supporters vullen de Feyenoord Facebook-pagina met uitspraken en wrijven het erin.

Ik lees alles met een 1 gevoel. Ik lees maar 1 woord, Feyenoord. Het verliezen is niet zo zeer het punt. Ik snap niet hoe supporters niet snappen waarom je een Feyenoorder bent. Feyenoord is een gevoel, met 1 woord. Al bij binnenkomst in de Kuip bonst mijn kop vol met geluiden van het Legioen. De spelers die het veld oplopen, het clublied dat galmt, " hand in hand". Dat gevoel is moeilijk te beschrijven in 1 woord, laatst staan in woorden. Je moet het ervaren. Wat moeilijk is natuurlijk als je een Ajax-supporter bent, je stàat er niet voor open, wat onmogelijk is als Ajax-supporter, dus snappen zal je het ook niet.

Feyenoord heeft niet kunnen slagen in de Kuip, maar dat gevoel kan niemand je afpakken. "You never walk alone" , wordt met een reden gezongen. Ons manier om Feyenoord een hart onder de riem te steken, ondanks het verlies. Konden we maar dat ene woord overdragen naar anderen, maar vooral dat gevoel. Winst of verlies….ik gunde het aan Van Persie en Giovanni van Bronckhorst. Dat is mijn gevoel bij 1 woord, Feyenoord.

Ik koester voor nu dat ene gevoel met de 6-2. Ik koester 2017, toen de Coolsingel vol stond met Feyenoord-supporters om te vieren dat we landskampioen waren geworden. Ik koester mijn Feyenoord. Wat een gevoel, 1 gevoel door 1 woord, …..Feyenoord!