Rotterdam Terrordome

Rotterdammers zijn recht voor hun raap, schuwen niets of niemand als er een (ongezouten) duit in het zakje gedaan dient te worden over wat dan ook, en zijn heer en meester in het met droge humor kracht bijzetten van hun ongenoegen inzake sociale kwesties.

Komt men op straat een kennis tegen die men geruime tijd niet heeft gezien, antwoordt men op de vraag "Hoe issut?" standaard met een "Hard voor wainug, nooit sjaggurainug". Een maand die langer duurt dan het salaris, wordt verwoord als een gebrek aan "Leggende gelden." Zit het even tegen in het leven, en weet men niet wat te doen in moeilijke situaties, dan is het antwoord "Tja ik heb het leven nog, maar voor de rest zit ik vast met mijn pik in het zand zonder een scheppie. Maar vergeleken met mensen uit Verweggiestan heb ik het vet nog van me lip druipen.."

Het leven in een stad waar een ieder wordt geboren met opgestroopte mouwen, valt niet mee. Maar elke Rotterdammer is verbonden aan de haven, en draagt zijn of haar steentje bij aan deze machtige, prachtige, wonderbaarlijk mooie stad. De stad waar hard gewerkt wordt, waar Neerlands brood verdiend wordt dankzij onze wereldhaven, door de mensen die de boel al werkend voor een grijpstuiver draaiende houden, terwijl het credo van Feyenoord "Sterker door strijd" galmt in alle huizen.

De stad waar Terror een muziekstroming is, en waar terrorisme in geen enkele vorm voet aan wal mag zetten. Dát is wat Rotterdam is.

Laat ik duidelijk zijn voor degene die achter hun voordeur "Terror" en "Terreur" door elkaar halen..

Je bent niet welkom. Uit de maat dansen is 1 ding, maar mensen moedwillig kwaad aan willen doen is voor niemand te begrijpen.