Mary de NS Labrador

Peter Roozendaal 2 jan 2019

Spiegels van de Ziel

Als ze in de trein zit, zit ze niet stil.
Ze observeert, heeft oog voor elk detail.
Zodra er oogcontact is en het klikt, dan straalt ze.
Soms kijkt ze me vragend aan, mag ik even op contact?

Maar meestal wacht ze niet en komt spontaan in actie.
Eens maakte ze kennis met wel acht passagiers, de een na de ander.
Toen vond zelfs ik het welletjes en heb haar weggestopt.
Maar na het overstappen begon ze opnieuw.

Voor politie en de conducteur heeft ze een goed gevoel.
Een knuffelagente ging laatst blij naast haar zitten.
Niets ontgaat haar, wie haar niet wil, wordt genegeerd.
En dat lijkt mij sowieso meestal volk dat je beter mijden kan.

Wat kunnen wij nu van haar leren?
Ogen zijn de spiegels van de ziel.
Daarin zijn alle details te vinden.
Uiterlijkheden zijn van geen belang.

Mensen reizen vaak uren en voelen zich alleen.
Maar zij vertelt ons, vrienden zijn overal te vinden.
Je vindt ze door de ander even echt in de ogen te kijken.