Het Nederland van John de Mol

Zomer 2030. Beoogd premier John de Mol ijsbeert driftig telefonerend over het bordes van paleis Huis ten Bosch. Koning Willem-Alexander is te laat voor de presentatie van De Mols regering, een coalitie van diens eigen partij ‘Hart voor Nederland’, de VVD en de PvdA. De absentie van de Koning heeft een reden, want De Mol heeft zoals in zijn verkiezingsprogramma beloofd, Nederland opgedeeld in drie landsdelen met evenzoveel ministers: een zakenkabinet met Klaas Dijkhoff (Landsdeel Zuid), Ahmed Aboutaleb (Landsdeel West) en Pauline Krikke (Landsdeel Noordoost).

De slimme De Mol won met 37% van de stemmen, maar koos bewust voor een brede coalitie van verdeel en heers. De opheffing van de vakministeries in het regeerakkoord was een staatsrechtelijke overval vond de koning, al had hij de oprichting van landsdelen – in 2028 door de Eerste Kamer goedgekeurd, nog zonder mokken ondertekend. Het premierschap van De Mol zat er ook al een tijdje aan te komen. Hoewel ‘Hart voor Nederland’ al in 2027 was opgericht met De Mols zus Linda als boegbeeld, stapte John pas in toen de peilingen hem groen licht gaven. Het land had na de Brexit en de Italexit, waardoor dat land uit de euro was gestapt, immers behoefte aan sterk leiderschap.

De Mol beloofde een neuro, en een bestuurlijk efficiënter Nederland, ‘anders dreigt op termijn aansluiting bij Duitsland, een land dat toch al uiteen dreigt te vallen wegens onenigheid van de deelstaten over het immigratiebeleid’. Slechts drie ministers koos De Mol, van partijen die in de afzonderlijke landsdelen de grootste werden, met ‘Hart voor Nederland’ op 1 in Noordoost. Linda de Mol als landsdeelminister was de enige belofte die John niet kon nakomen, ‘maar we hebben met Pauline een bestuurlijke kracht van formaat binnengehaald. Voor Klaas is deze functie bovendien een mooie rehabilitatiekans na zijn twee pogingen een kabinet te formeren. Alle neuzen staan dezelfde kant op’.

Ten langen leste arriveerde de vorst. Hij wachtte beleefd, totdat het persmoment van de beoogd premier voorbij was. Toen ging de beëdigingsceremonie van start alsof er niets was veranderd in het Nederland van John de Mol.