Ces’t la vie

Soms wil je iets zo graag voor altijd, maar het is niet voorbestemd. Je springt omhoog en omlaag en bent bereid hemel en aarde te bewegen om datgeen te krijgen, maar het lukt niet. Het is alsof je ergens voor wordt behoedt, alleen zie je dat op dat moment niet. Want in het leven worden veel dingen pas later duidelijker. Soms ontkom je niet aan een afscheidslied.

Wanneer je een pad inslaat en iets of iemand op dat pad terecht komt en je samen een tijdje op dat pad rondslentert, dan weet je nooit hoe lang die wandeling zal duren. Je hoopt dat het voor altijd is, maar soms blijkt het tijdelijk. Je wil eigenlijk niet loslaten, maar je hebt geen keus. Vroeg of laat dwingt de tijd je los te laten.

Dingen die voorbestemd zijn zullen je energie geven, soms moet je er wel hard voor knokken. Waar je voor moet waken is dat je blijft vasthouden aan iets of iemand die er allang niet meer is. Vergeet niet dat dat heel veel energie kost en je vaak vasthoud aan een herinnering die allang is geweest. Zoals goede dagen voorbij zijn gegaan, zullen er ook nieuwe goede dagen komen. Dit keer met nieuwe dingen en mensen. Waar 1 deur dicht gaat, gaat er een nieuwe open.

Hoe graag je hart soms iets wil, gebruik altijd je verstand. Weeg altijd of iets of iemand jou gelukkig maakt of juist niet? Het pad dat jij bewandeld loopt door en is uitgestrekt. Blijf niet hangen, want de levensklok tikt. Uiteindelijk komt het allemaal goed, want wat voorbestemd is voor jou zal je toch wel weer bereiken. En wat niet voorbestemd is zal je lering uit trekken. Je geluk is een keuze, laat liefde voor jezelf de drijvende kracht zijn. Het zal je bekrachtigen in je mogelijkheden.

Ces’t la vie ?