Cameltoe? Don’t read my lips!

Cale columns 29 jan 2019

Ik vraag u af of u dat ook heeft. Dat je bij het ontwaken je afvraagt welke dag het vandaag is, bijvoorbeeld 28 januari 2019, weet je dat het de dag van de privacy is. Jawel, officieel en wereldwijd: privacyday. Nu kan het zijn dat er na de gebruikelijke kerstdagen, oudjaars- en nieuwjaarsdag en de week na blauwe maandag er weer een dag met een boodschap moest komen. Maar inmiddels wordt elke dag gekaapt door Papadag, Moederdag, Independance Day en ga maar door. Dag van de Arbeid, Bevrijdingsdag, Zwarte Zaterdag en de urgentere dagen zoals Pink Ribbon, Dag van de Vrijwilliger, Secretaresse, Ondernemer en zelfs Dag van de Darmflora. Het houdt niet op. Tenzij je last hebt van je darmflora natuurlijk, dan kun je het niet ophouden.

Natuurlijk is het van belang om zo nu en dan een iets op de Urgenda te zetten, maar als dat zo vaak wordt gedaan verdwijnt het belang. In Toren C hadden de dames een Dag van het Liplezen ingesteld. Had niets met doven en slechthorenden van doen, maar was geinig bedoeld. Door een superstrakke broek aan te trekken kon men liplezen. Als u het nog niet begrijpt: de cameltoe was duidelijk af te lezen. Als u nog geen belletje gaat rinkelen, dan laten we het maar zo qua details, want anders wordt het wellicht als vrouwonvriendelijk gevoeld. Terwijl het toch echt door dames werd gemaakt.

George Bush is beroemd geworden met zijn lipleesbelofte. ‘Read My Lips, no more taxes!’ en als je het deed, hoorde zelfs een dove dat het vals klonk. Liplezen proberen profvoetballers opvallend vaak te voorkomen, door de mond met de hand af te schermen. Oranje heeft inmiddels een andere manier gevonden om te communiceren d.m.v. adviezen op boodschappenbriefjes fysiek in het veld rond te laten gaan.

Waar de huidige voetballers problemen hebben met liplezen, had voormalig rechtsback Michael Reiziger (met die nogal grote mond) dat laatst bij een speech op de Dag van Slechthorenden (jawel, zo’n dag is er dus ook al). Tijdens zijn betoog, vergezeld van gebarentaal, zag hij een man zijn vinger opsteken en wild gesticulerend naar zijn oren gebaren. Toen Reiziger de MC vroeg wat er was, vernam hij dat de man doof was en problemen had met de manier van communiceren van Reiziger. Die vroeg: ,,Als hij de gebarentaal niet begrijpt, dan kan hij toch liplezen?” De ceremoniemeester ging naar de man toe en kwam even later terug bij Reiziger. ,,Hij is inderdaad doof en aan het liplezen, maar…”, hij wachtte even: ,,Hij vraagt of het wat zachter kan.”