Morgen kan ik weer op straat staan

Vandaag leven, want morgen kan ik weer op straat staan. Dat is momenteel mijn motto. Soms kunnen vriendelijke mensen ineens veranderen. Dat kan door allerlei omstandigheden zijn. Mijn huisje staat op een klein landgoed. Ik doe klusjes voor de weduwe die in het huis woont. Ze voelt zich ook veiliger nu ik op haar land woon. Ik doe braaf mijn klusjes en het bevalt me goed. Soms heb ik zelfs een vakantiegevoel.

Waar ik regelmatig over nadenk is wat ik voor de rest van mijn leven ga doen. Uitzingen tot mijn AOW over een paar jaar? Maar die pensioenleeftijd verschuift regelmatig. Wat ik eigenlijk de rest van mijn leven wil gaan doen is daklozen helpen weer op de rit te komen als ze dat echt willen. Het Leger Des Heils doet goed werk in Eindhoven, misschien kan ik daar helpen. Maar een betaalde baan zal er niet in zitten. Maar betaald werk vinden is voor een 60-plusser ook een iets wat onbereikbaar is.

In mijn dakloze tijd deed ik vrijwilligerswerk in het dierenasiel waar mijn eigen kat zat. Dat is ook een optie. Katten in overvloed om te knuffelen, en wandelingen maken met de honden. Daar was ik mee begonnen omdat ik dan mijn eigen kat regelmatig kon zien en vasthouden. Het was altijd zo’n treurig ogenblik om weg te gaan bij hem, maar hij had tenminste een dak boven zijn hoofd, dat was het voornaamste.

Mijn levensladder ziet er als volgt uit. Op de onderste trede staat de dakloze. Op de tweede een gevangene, want die heeft onderdak, warmte en eten. Op de derde trede een ZZP-er. Wat die ook voor indruk maakt over zichzelf, zodra je ziek wordt heb je niets meer, daar staan ze niet bij stil. En de belastingdienst maakt vakkundig gehakt van je als ze hun centjes niet op tijd krijgen. Met een tel en een zucht ben je door de belastingdienst aan lager wal geraakt, daar hebben ze geen enkele moeite mee. Op de vierde trede van de ladder staat de werkloze, die heeft tenminste nog een uitkering. Op hoogste trede staat de bankdirecteur. Als een zwerver een brood steelt omdat hij honger heeft en wordt gesnapt komt de politie hem in zijn kraag pakken, terwijl een bankdirecteur die iets heeft uitgehaald er met een ‘regeling’ van af komt.

Ik ben te oud om mijn leven weer helemaal opnieuw op te bouwen, dat haal ik gewoonweg niet meer. Al mijn liefde geef ik nu aan mijn kat en als ik die goed te eten kan geven is dat waar ik voor leef.