Lees dit niet!

Laura Treuren 1 dec 2018

Ik heb mij altijd al afgevraagd waarom wij graag juist de dingen doen die verboden zijn. Vaak schrikt een verbod niet af, maar in plaats daarvan trekt hetgeen wat verboden is ons aan. Jij leest dit immers nu ook.
Misschien komt het wel door onze nieuwsgierigheid. Het ‘zelf willen ontdekken’, wat we als kind al hadden. Een drang om te leren, groeien en onderzoeken. Het is bekend dat jongeren zelf willen experimenteren met nieuwe dingen. Dit hoort ook bij je leerervaring als mens. We willen zelf ervaren wat er gebeurt als we iets doen. Ik merk het bij mij zelf ook. Als mijn ouders mij iets verbieden, heb ik des ter meer de drang om het wel te doen. Omgekeerde psychologie dus. Ik wil mij onderscheiden van de patronen van mijn ouders. Ik wil de nadruk leggen op mijn eigen ideeën en mijn eigen weg volgen. Dit zorgt ervoor dat hetgeen wat verboden is, juist heel aantrekkelijk wordt. Je krijgt namelijk het gevoel dat je je eigen keuzes kunt maken (en dat jij en je ouders natuurlijk compleet verschillend zijn).
Maar dit is niet een begrip wat je alleen terug ziet bij jeugd. Als volwassene maak je persoonlijke keuzes, die bepalend zijn voor de manier waarop je door het leven gaat. Niemand bepaalt dit voor jou. Niemand heeft dit recht ook. Toch voelen ook volwassenen zich aangetrokken tot hetgeen wat verboden is. Het meest bekende voorbeeld: adam en eva met de verboden boom. Van alle bomen mochten zij de vruchten plukken, behalve van één. Van precies die boom werd toch gegeten. Er is dus nog steeds, ook als je volwassen bent, een drang om te laten zien dat je zelf de baas bent over je keuzes. Het is dus iets wat letterlijk al eeuwen bestaat. Iets wat in onze aard zit.
Dit alles wordt maar weer eens bewezen doordat jij dit nu leest. De titel was niet voor niets: ‘Lees dit niet!’. Je deed het toch. OMDAT het niet mocht. Een ander bekend voorbeeld is de roze olifant. Als ik je opdracht geef om NIET aan een roze olifant te denken, wat gebeurt er dan? Ja, precies. Zulke gedachtes kunnen we proberen te onderdrukken, maar dat werkt averechts. Zit je toch aan die stomme roze olifant te denken. Best vervelend.