Kat bijt hond

Je hebt katten- en hondenmensen. En dan nog wat besluiteloos gepeupel dat er tussenin hangt. Katten zijn fijnbesnaard, belezen en kijken vanaf eenzame hoogte op de wereld neer. De hond
staat blaffend in een voetbalstadion en kijkt naar de bal. Of omhoog naar z’n baas, in het beste geval.

De eeuwige discussie over de vraag wie slimmer is, kunnen we direct in het voordeel van de kat beslechten. Denk alleen maar aan een hond, die zichzelf wurgend aan zijn touw (anders loopt ‘ie weg..) probeert een kat te grijpen. Zijn aartsvijand zit zich ondertussen nét buiten bereik hooghartig te wassen, het oeverloze geblaf voor lief nemend. Overdenk dit tafereel nog
maar eens als u uw vieze hond weer eens in bad stopt.

U begrijpt, ik ben een kattenmens.

Het aardige is dat deze wezenlijke karakterverschillen zich ook laten vertalen naar onze soort, het mensbeest. Pluk de menselijke equivalenten op de eerstvolgende doodvervelende bedrijfsborrel of familiebijeenkomst er maar eens uit. De hond hebt u zo gevonden. Die staat brullend vooraan met een bak bier in z’n hand. De kunst schuilt in het vinden van de kat. Bij gebrek aan snorharen en het feit dat in het openbaar kopjes geven tot vreemde situaties kan leiden, zult u al uw zintuigen maximaal moeten inzetten. Geef vooral niet op, want mocht u in deze missie slagen: Chapeau! U behoort niet alleen tot de intellectuele buitencategorie, maar daarnaast grote kans dat u een mooie vriendschap (of meer!) overhoudt aan een naargeestige bijeenkomst.

Helaas vertellen mijn zintuigen me nu dat het de hoogste tijd is om die stinkende kattenbak leeg te scheppen. En ligt er nu serieus een dooie vogel onder mijn bed? Rotkat!