Thuis

Nu ik niet meer dakloos ben en weer een huis heb, heb ik ook mijn kat weer teruggehaald uit het dierenasiel. Mijn kat heet George en is een hele grote kater.

Om een uur of zes in de morgen word ik wakker gemaakt doordat er een zacht pootje mijn gezicht aait. Of ik even wakker wil worden en zijn voerbakje met brokken wil vullen? Dat doe ik na enige knuffels, ik heb hem zo gemist. Daarna water opzetten voor koffie en de houtkachel aanmaken. Van de voedselbank heb ik een peperkoek gehad en daarvan snij ik een stuk af voor bij de koffie. Ik drink koffie uit een mok waar op staat ‘Home is where my cat is’. En dan terug naar bed voor ‘happy hour’ met George. Het fijnste uurtje van de dag; koffie op bed en een kat die het liefst de hele dag geknuffeld wil worden. Ik kan mijn geluk niet op en kan haast niet geloven dat ik van de straat ben. Geen zorgen meer hoe ik de dag door kom, hoe ik aan eten kom en waar ik moet gaan slapen.

Toen ik in het ziekenhuis lag en voor het eerst na lange tijd in de spiegel keek herkende ik mezelf nauwelijks, ik zag er tien jaar ouder uit en was erg grijs geworden. Omdat ik 20 kilo ben afgevallen heb ik wat nieuwe kleren gekregen van Vincentius. In de supermarkt, waar de bedrijfsleider me altijd wegjaagde, drink ik koffie. Hij herkent me niet meer. Ik ben geen paria meer en pas in het plaatje van klant. De mensen ontwijken me niet meer of kijken me vanuit hun ooghoeken aan. Zwervers horen, naar hun mening, genegeerd te worden, het zijn mislukkingen van de maatschappij die afgeschoten moeten worden in plaats van geholpen. Er zijn er ook die het zielig vinden, heel even maar, en staren dan weer naar hun mobieltje want het is zorg een goede positie op Facebook te houden, bijblijven dus. Er zijn er natuurlijk ook van mening dat zwervers geholpen moeten worden, want dit kan eigenlijk niet. Daar moet wat aan gedaan worden, niet door hun maar door ‘Den Haag’, en gaan weer snel over naar hun eigen gedachten; zal ik een Huawei telefoon kopen van 500 Euro of een Samsung van 700 Euro? Moeilijk allemaal, zulke beslissingen.

Gelukkig heb ik geen kopzorgen over zulke beslissingen. Als je weinig of niks meer hebt valt er ook een last van je af.