Ik las veel meer toen ik hem nog niet kende

‘Mevrouw, is uw leven veranderd sinds u hem kent?’
‘Ontzettend.’
‘En op welk vlak dan wel niet, als ik vragen mag?’
‘Ik las veel meer toen ik hem nog niet kende.’

Je zou misschien denken dat de vrouw die wordt geïnterviewd in het programma Andere Tijden smacht naar haar heerlijke, gespierde casanova. Hij heet Jack en door Jack slaan al haar stoppen door. Ze doet er spontaan geen boek meer door open.

Maar nee, er is geen Jack. Ze heeft het over haar kubus. En die kubus, vergelijk ik graag met de kubus (en casanova) van déze tijd: de smartphone. Meestal heet hij Nokia, Samsung of iPhone. En natuurlijk zijn er nog vele andere namen, maar de grootste groep mensen kiest toch wel voor één van die drie.

Je zult nu wel denken: ‘Ah nee, alweer iets over waarom we moeten stoppen met de smartphone.’ Mijn omgeving zou zich rot lachen als ze zouden horen dat ik tegen smartphones ben, want het ding ligt de godganselijke dag in mijn hand.

Dus nee, geen vervelende lap tekst die je vermoedelijk óp je smartphone aan het lezen bent over waarom we weer terug moeten naar ‘vroegâh’. Vroeger is geweest, was erg mooi maar is niet meer. En daar moeten we mee dealen.

We zijn nu eenmaal verknocht aan het voorwerp, want hij luistert naar alles wat we zeggen. Hij doet wat we willen, en er komt zelfs muziek uit. Waardoor er, op elke mogelijke plek (ja, helaas ook middenin de zo stille wachtkamer bij de dokter) een lekker nummer uit je device komt. Niks geen snoertjes of radio’s van 3 kilo. Gewoon dat kleine apparaatje in je hand.

Soms vraag ik mij wel eens af: wat brengt de toekomst? Word ik straks hetzelfde als mijn opa en oma die een iPad hebben, maar na vaak uitleggen nog stééds niet snappen waar die spatietoets nu toch voor nodig is? Of ga ik mee met de hups en loop ik als tachtigjarige vrouw nog steeds rond met de nieuwste gadgets, en laat ik mijn koelkast automatisch vullen waardoor ik niet meer naar buiten hoef?

Klopt het, dat wanneer je op één of andere manier in de technologische cirkel zit, je bijblijft? Vernieuw ik mijn badkamer waarbij alles geautomatiseerd is en gaat er een alarm af als iemand aan mijn spullen dreigt te komen? Of gooi ik mijn iPhone versie 34s met weet ik veel hoeveel GB te zijner tijd uit het raam en pak ik mijn stoffige boek er weer bij?

‘Die jeugd van tegenwoordig, ze hoeven niets meer te doen. Vroeger moesten we nog onze smartphone ontgrendelen en onze boodschappen online bestellen. Dat was pas hard werken!’