Doornroosje

Herken je dat? Van die momenten tijdens je studie dat je twijfelt over wat je nu eigenlijk studeert. Momenteel zit ik in mijn vierde jaar en zoals het er nu naar uit ziet, ben ik in juli de trotse eigenaar van een diploma waarmee ik mezelf landschapsontwerper mag noemen. Maar toch twijfel ik wel eens of de titel op die diploma wel terecht is. Het is niet dat ik niet leer ontwerpen hoor, heus. Ik leer hoe ik moet tekenen, Photoshoppen, ik leer plantensoorten herkennen en ga zo maar door. En soms, heel soms, weet ik zelfs een echt ontwerp ter wereld te brengen.

En toch twijfel ik.

Ik twijfel of ik wel echt een landschapsontwerper word. Ik leer namelijk niet alleen ontwerpen, ik leer ook hoe ik zelfstandig moet zijn, verantwoordelijkheid moet nemen en evenementen organiseer. En zelfs buiten school leer ik dingen, die ik wel te danken heb aan mijn opleiding. Ik heb de meest effectieve manier gevonden om een overstap van drie minuten op Utrecht Centraal te halen, ik heb geleerd hoe ik met de bus in het grootste gat van Nederland moet komen voor een excursie, ik heb geleerd hoe ik de schade zoveel mogelijk kan beperken als ik weer eens (misschien expres) een trein te laat heb genomen en daardoor te laat in de les kom. Maar al met al heb ik vooral geleerd hoe ik mijn slaap in deze drukke planning moet inpassen. Want met dagen waarop je moet tekenen op een excursie waarbij je drie minuten overstap hebt op Utrecht Centraal om met de bus in het grootste gat van Nederland te belanden, heb je die slaap toch wel hard nodig.

En dat is precies waarom ik twijfel.

Ik denk dat ik niet zozeer leer hoe ik landschapsontwerper moet worden, ik denk dat ik vooral leer hoe ik Doornroosje moet worden. Nu heb ik gelukkig geen prik van een naald gehad, maar wel een prik van alle prikkels op een dag. Zo leer ik op school namelijk ook nog eens om slechte woordgrappen te maken. En dat is vermoeiend. Hierdoor voel ik regelmatig de behoefte om een jaar of honderd te slapen, net als Doornroosje deed. En door mijn opleiding weet ik zeker dat, zodra ik mijn diploma heb behaald, dit me gaat lukken! Ik verheug me nu al op het moment dat ik mijn diploma in handen heb en ik eindelijk het beroep kan uitoefenen waarvoor ik straks vier vermoeiende jaren heb gestudeerd: honderd jaar slapen. Net als Doornroosje!