Wat moeten we met al dat geld?

Henny A.J. Kreeft 30 okt 2018

Zo tussen wat nieuws door, was er vandaag een heel kleine opmerking over het feit dat Europese landen subsidiegelden in Brussel laten liggen, of zoals het NRC begin deze maand al schreef: “ … Europese landen hebben veel moeite met het opmaken van investeringsgelden, meldt de Europese Rekenkamer. Onbekendheid met regels en eisen aan eigen inbreng zijn daaraan debet … “

Eerlijk gezegd keek ik behoorlijk op van het berichtje. Volgens het artikel heeft Polen nog zo’n slordige 27 miljard aan investeringsgelden te besteden, Italië ruim 18 miljard en daarna volgen Spanje, Roemenië en Duitsland. Maar ook ons eigen land kan ook nog een slordige 725 miljoen euro gaan ophalen, als we ons maar aan de regels houden.

Nu heb ik vandaag het vragenuurtje van de Tweede Kamer even gevolgd toen het ging over de faillissementen van het Slotervaartziekenhuis en de IJsselmeerziekenhuizen en ik vraag me nu toch wel af of het ene punt niet met het andere punt opgelost had kunnen worden. Natuurlijk is de MC-groep – waaronder de ziekenhuizen vielen – in handen van een private zorgaannemer – dat was al veel eerder bekend – maar de minister van Volksgezondheid had ook een helpende hand kunnen geven, ondanks het feit dat het niet boterde tussen de zorgaannemer en de zorgverzekeraars. De vraag is ook reëel te stellen geweest of de heer Loek Winter hetzelfde bedrag uitgekeerd heeft gekregen van de verzekeraars als andere ziekenhuizen.

Maar dat is allemaal koffiedik kijken. Het gaat erom of de minister wist dat er ergens nog een potje van 725 miljoen euro was en dat hij dat kon ophalen en via wat verschuivingen in de financiële begrotingen de beide ziekenhuizen had kunnen helpen.
Natuurlijk weet ik het fijne er allemaal niet van en ik weet ook niet of het technisch mogelijk was geweest om de subsidies op te halen om daarmee de MC-groep mogelijk te kunnen helpen, maar ik vind het wel een gegeven dat bij mij vragen oproept. Aan de ene kant laat Nederland subsidies liggen en aan de andere kant laat de minister van Volksgezondheid zomaar twee ziekenhuizen failliet gaan. Failliete ziekenhuizen in tijden dat het al niet makkelijk gaat in de zorg, wie had dat ooit gedacht. Natuurlijk het is al twee keer eerder voorgekomen, het Ruwaard van Puttenziekenhuis (Spijkenisse in 2013) en De Sionsberg (Dokkum in 2014), maar zeg nu zelf, de zorg is belangrijk en heel belangrijk in onze maatschappij en alles wat er is, is ook nodig. Ik had wel iets meer steun van de minister verwacht.