Wanneer ben je verward?

Wat betekent verward eigenlijk? Er zijn verschillende manieren om dit woord uit te leggen, maar één daarvan is dat mensen niet goed in staat zijn om te kunnen nadenken. Als we deze theorie volgen, dan ben ik bang dat we heel veel verwarde mensen op deze wereld hebben en het wordt alleen maar erger.
Een aantal voorbeelden:
Zomaar een gesprek met iemand die zwaar gelovig is. Hij verbaast zich over het feit dat ik niet geloof. Ik geloof inderdaad niet in een god ofzo, maar respecteer het wel als iemand anders dat wel wil doen. Bij gebrek aan sluitend bewijs kan ik ook niet met zekerheid zeggen dat god niet bestaat. Net zoals dat hij niet met 100% het tegendeel kan bewijzen, tenslotte is hij nooit bij god op de thee geweest. Ondanks dat het hier gaat om een hele reële gesprekspartner stopt de discussie hier abrupt. Ruimte voor het eventueel niet bestaan is er gewoon niet. Wat ik ook aanvoer, het heeft geen zin. God bestaat. Klaar!
Dan hebben we nog die figuren die denken dat er 72 maagden in het paradijs op hen wachten als ze sterven als martelaar voor het geloof. Wie zegt dat die maagden er ook daadwerkelijk zijn? Ik heb nog nooit een foto vanuit het paradijs gezien met al die maagden die hunkerend op hun martelaars wachten. Maar misschien heb ik het mis, ik ben nog nooit in het betreffende paradijs geweest. Maar ik moet de eerste moslim nog tegenkomen die durft te zeggen dat de kans bestaat dat ze er niet zijn of dat Allah misschien niet bestaat.
Dan is er nog de zwarte Pieten kwestie. Ook hier is het eigen beeld het juiste. In eerste instantie lijkt iedereen open te staan voor het gesprek, maar als het eropaan komt, is er maar één oplossing. Zwarte Piet moet en zal weg of hij moet en zal blijven.
Waar is de realiteitszin van mensen gebleven? Zijn mensen vergeten dat zolang er geen onomstotelijk bewijs is, het best ook anders zou kunnen zijn? Dat het niet altijd alleen maar kan zoals jij het wilt? Dat jouw mening niet de mening van een ander hoeft te zijn? Dat als er mensen zijn met een andere mening en je kunt die ander niet overtuigen, je een compromis moet zoeken? Dat we allemaal best iets mogen vinden, maar niet kunnen verwachten dat iedereen er zo over denkt? Als we ons dat allemaal niet meer kunnen beseffen, dan zijn we redelijk verward.