Vierdubbelbloed

Regelmatig krijg ik de vraag wat is je afkomst en vaak zeg ik “Nou doe is een gok.” Meestal krijg ik dan de meest uiteenlopende antwoorden, van Pools tot aan Italiaans, van Turks tot aan Spaans en van Russisch tot aan Braziliaans. Ik heb inmiddels van alles wel gehoord. Mij persoonlijk doet dat niks, ik vind het wel leuk dat ze me niet zomaar in een hokje kunnen plaatsen. Dus eigenlijk lach ik dan altijd gewoon, waarna ik zeg “Fout, ik ben half Iraans en half Nederlands.” Maar nou hoorde ik laatst iemand iets heel moois zeggen, namelijk “Ik ben geen halfbloed, maar dubbelbloed.” En dat opende mijn ogen, want waarom zou ik maar half iets zijn. Mijn moeder is Nederlands en mijn vader is Iraans. Ik heb twee ouders, twee culturen, twee soorten bloed, niks half, gewoon dubbelbloed.

Alleen soms vraag ik me af ben ik nou een Nederlander of toch niet echt? Mensen hebben nog steeds een bepaald beeld van dé Nederlander, maar wanneer ben je eigenlijk een “echte” Nederlander? Ik voel me namelijk geen echte “tatta” zoals de “echte” Nederlander vaak wordt genoemd, alleen ik voel me ook niet volledig Iraniër. Wel weet ik dat ik hier ben geboren en getogen en me gewoon thuis voel in Nederland.

Ik heb ook al wat verder vooruit gedacht en vroeg mezelf af of mijn toekomstige kinderen wel “echte” Nederlanders zullen zijn. Toevallig val ik namelijk op gekleurde mannen, licht getint tot donker, tja sorry witte mannen, ik kan het ook niet helpen. Stel mijn toekomstige partner is ook dubbelbloed, laten we voor nu even bedenken dat hij geboren en getogen is in Nederland met een Indische moeder en een Surinaamse vader. Dus op het moment dat deze gekleurde, Nederlandse man en ik kinderen krijgen, zullen onze kinderen natuurlijk ook een mooi kleurtje hebben. Maar hoe de f*ck zullen zij dan moeten antwoorden op de vraag “Waar kom je nou eigenlijk écht vandaan?” Waar komen zij vandaan dan, gewoon uit Nederland toch? Zij zijn niettemin “echte” Nederlanders, daar zijn we het hopelijk toch wel over eens? Of niet? Of wordt er van hen verwacht dat ze antwoorden “Nou éigenlijk ben ik vierdubbelbloed”, waarna vervolgens een volledige analyse van de stamboom volgt. Wanneer houdt het op, het hokjes denken? Wanneer gaan we accepteren dat er niet slechts één kleur Nederlander bestaat? Want zwart-wit denken is gewoon niet meer van nu, de toekomst ís diversiteit. So it is time to start thinking out of the box.