Schuldig en zo

Vergeef ons onze schulden. Een steekhoudend zinnetje in een tot in den treure gebruikt gebed uit mijn pre-atheïstische tijdperk. Het “wees gegroet”. Geen schietgebed, dat is korter en wordt meer ad-hoc toegepast. Het woord schietgebed past sowieso meer bij ontspoorde moslims vind ik. Welbeschouwd vind ik de Islam een risicovol en verwerpelijk geloofje. Vooral vrouwen hebben het daarin niet makkelijk. Het besnijden, toedienen van stokslagen en andere lijfstraffen behoort tot de orde van de dag en met een beetje pech gaat men over tot stenigen. Onthoofding, de galg of anderszins tot vermaak dienende bloedbaden is er meer als straf voor mannen weggelegd. OnFortuyn-lijk zou ik deze slachtoffers willen noemen, dit dan weer om mijn profeet te gedenken. Wanneer overigens in Nederland het stenigen bij overspel zou worden toegepast dan zouden we spoedig een ernstig tekort aan stenen hebben. Ook Christenen op hun beurt lieten zich zeker niet onbetuigd op het gebied van geweld. Het tijdsbeeld van de kruisvaarders, waarin de moslims nu verkeren is echter allang vervaagd. Brandstapels en vierendelen was een favoriete vrijetijdsbesteding van deze groepering. Altijd met god als inspirator en zodoende volledig legitiem! Men heeft zich nu meer gericht op het misbruiken van kinderen. Als internaat-ganger in de jaren 60 heb ik nooit begrepen waarom de “broeders van Maastricht” zo’n wijde pij droegen. Pas veel later besefte ik dat deze kledij de benodigde “speelruimte” bood voor hun verwerpelijke gewoontes. Ikzelf ben overigens in die periode niet misbruikt wat me weer het gevoel geeft dat er iets mis was met mij. Was ik niet goed genoeg? Het waren en zijn verwarrende tijden! Na afloop van het misbruik namen de broeders de rozenkrans ter hand en baden voor de zekerheid een slordige vijftig weesgegroetjes. Vijftig keer vergeef ons onze schulden voor één onterend orgasme in een kinderhand is toch redelijk te noemen en zeker niet te duur. Ze baden het tot Maria zodat deze ongewild een beetje souteneur werd. De traumatische toekomst van het kind was hiermee afgekocht en de geilneef / broeder dacht inmiddels aan zijn volgende prooi. Verder maak ik geen onderscheid wie of welk geloof nu het meest schuldig is aan welke wantoestand dan ook. Het hoeft wat mij betreft geen wedstrijd te worden en ik gun iedere geloofsovertuiging haar eigen specialisme en uitwas op dit gebied.