Pokeren tegen Trump
In Nederland zijn we het er over het algemeen wel over eens: Trump is een gevaarlijke narcist. Toch pakt hij ook zaken slim aan, anders was hij niet de president van het (jawel!) nog steeds machtigste land ter wereld. Zo is het bijvoorbeeld slim om je pijlen te richten op het buitenland als je in je eigen land onder vuur ligt. Stormy Daniëls? Waar heb je het over, ik zorg voor vrede in Korea!
Inmiddels zijn er zoveel binnenlandse problemen dat Trump tegelijkertijd meerdere potjes pokert in het buitenland. Wat hij zich niet realiseert is dat Kim Jong-un op de tafel kan kijken van Khamenei van Iran. Zo hebben ze in Pyongyang wel gezien wat een onbetrouwbare partner Amerika is. Ook zag de Iraanse hoogbejaarde geestelijke hoe de Amerikanen in 2004 Kadhafi er ongenadig hard uit pokerden. Eerst dwingen om zijn nucleaire programma op te geven om daarna de speeltafel helemaal te moeten verlaten. Kadhafi werd in korte tijd van beste vriend van Amerika naar Enemy Number One.
Trump zelf is ook wispelturig. Eerst sprak Trump nog denigrerend over de ‘Little Rocket Man’ en sinds kort is Jong-un ‘zeer eerbaar’. Een echte Amerikaan dus. Trump wil ook onvoorspelbaar zijn, hij wil niet dat zijn handelspartners weten wat hij van plan is. Naar Trump’s volgende move is het altijd gissen. Zit er een geniale ‘bet on the river’ in het vat of is het pure bluf? Dat maakt de tegenstander voorzichtig. Trump kijkt intussen tevreden over zijn buik neer op een enórme stapel fiches.
In 1521 publiceerde Machiavelli ‘Dell’arte della Guerra’, de kunst van oorlogvoeren. Op Socratische wijze worden gesprekken gevoerd om de centrale vraag te beantwoorden: hoe de tegenstander te overtuigen als diplomatiek niet meer werkt? Hij schreef al dat het een slimme tactiek is om de tegenstander een rad voor de ogen te draaien. Laat nooit op je schaakbord kijken!
Hier kunnen we wel wat van leren voor als we zelf eens ruzie hebben en/of een deal willen sluiten. Iemand kan nog zo onvoorspelbaar zijn, waarbij de acties lijken op sociale zelfmoord. Je moet niet kijken naar de acties, maar naar de belangen. Wat levert het iemand op? Net zoals bij Trump: hij houdt met een klein, rimpelig handje zijn kaarten beschermt, maar we weten alles al! We hebben al zijn fiches geteld. We weten zijn strategie al: America First! Trump wil maar één winnaar. Als je de volgende gok waagt op het gedrag van Trump (of je vervelende broer of buurman), vraag dan niet wát hij gaat doen, maar wat het hem brengt.