multiculti eerder uitzondering dan een regel.

Als een echte forens reis ik 5 keer per week 1.5 uur naar mijn school en terug. Dit doe ik al bijna 7 jaar, en je zou mij al een ervaringsdeskundige kunnen noemen, ook al studeer ik dat niet. Soms ervaar ik in de metro leuke gebeurtenissen, maar vaak zijn het slechte gebeurtenissen. Vooral na de aanslag in Manchester, Boston en de terreurdreiging die er is in Nederland voel ik de negatieve druk die er heerst in de coupe als er maar één plek vrij is, en dat is de plek naast me. Jammer genoeg is de Homo sapiens geneigd om aan overhaaste generalisatie te doen, niet dat ik dat niet doe hoor! Het zit in ons bloed. Ook als een stagiaire voor de klas, heb ik meegemaakt dat ik geen les mocht geven op een stageschool waar ik werd geplaatst, door nota bene mijn Hogeschool. Al bij de verwelkoming zag ik de vragende blikken van mijn begeleiders op de stageschool. Ik hoorde van mijn stagebegeleider dat ‘het verboden is om op deze school een hoofddeksel te dragen’ . Sinds wanneer is een hoofddoek dragen, een stuk doek van 2 bij 0.5 meter, die je om je hoofd wikkelt, een obstakel om les te mogen geven? Ook bij mijn bijbaantje als caissière kreeg ik vragende blikken van klanten: ‘Hey, maar prik je die naalden IN je hoofd?’ ‘Moet je van je ouders hoofddoek dragen?’ . Of dit is echt geniaal: ‘Wordt je niet uitgehuwelijkt door je ouders?’. Ik heb dan echt zin om te schreeuwen ‘Hey, mensen! het is maar een doek!’, maar ik probeer optimistisch te denken en zeg ik tegen mezelf dat mensen gewoon geïnteresseerd zijn in hoofddoeken, of islam. Best wel raar he, wij Nederlanders zijn altijd trots op de multiculturele samenleving. maar jammer genoeg zie ik weinig in de praktijk terug. ik denk eerlijk gezegd dat de multiculturele samenleving eerder een uitzondering dan een regel is. Als jij het tegenovergestelde kan bewijzen, contact me please.