Meneer Van Dale

Het weekend staat bij mij in het teken van de nodige sportwedstrijden. Nederlands, Engels en Spaans voetbal zijn de basis van mijn weekend. Alleen al aan het denken van een rake vrije trap van Messi of een geweldige solo van Griezmann laat mij weer dromen van een volgende partij op televisie. Het is alsof je weer naar die ene winkel gaat of die ene bar waar alles wat je leuk vindt bij elkaar komt.

Toch is er een iemand die zelfs van Doutzen Kroes een simpele huis-tuin-en-keuken vrouw maakt. Iemand die een boer laat terwijl je net langsloopt en haar kleding uit de wasmand halen om deze nog een dag aan te trekken. Waarbij de wokmaaltijd van de lokale Fu Cheng nog tussen de tanden zit. Deze meneer maakt van de mooiste vakantieoorden een plek waarbij je verlangt naar de zure lucht in een industriegebied. Het is de commentator van Ziggo Sport.

Wanneer Barcelona op voorsprong komt, is het commentaar van deze meneer als volgt. “Ja en nu moet Getafe uit een ander vaatje tappen, zo een treffer gaat je niet in de koude kleren zitten. Wat een weergaloze aanval van Barça, ze gaan als een mes door de warme boter.” Deze meneer heeft ooit een strenge leraar Nederlands gehad van wie hij clichés moest leren, tenminste dat hoop ik. De dooddoeners van deze meneer zijn alsof je een hap neemt van een koude kroket uit de muur, je moet het snel vergeten.

Geef mij maar Sierd de Vos. Die man weet zelfs dat de verdediger Adil Rami vroeger heeft gewerkt bij de Franse gemeente Fréjus als tuinman. Ook vertelt hij ieder seizoen het prachtige verhaal van middenvelder Rakitić. De Barcelona-middenvelder heeft zijn huidige vrouw leren kennen op een terras in Sevilla. Zij was serveerster van de horecagelegenheid. Sierd spreekt met passie wanneer Saul Niguez met een omhaal scoort en roept minuten lang teksten als: “Koekoek Koekoek Koekoek soooooo!!”. Ook wanneer het 4-0 staat bij een wedstrijd geeft De Vos tips om als je in het stadion zit na afloop ergens te gaan eten. “Wanneer je achter het linker doel de straat uitloopt dan kom je bij El Mundo de Enrique aan de Rambla del Poblenou. Je moet daar een paella met een rioja bestellen en vragen aan ober Ceasar om een tafel bij het raam. Dat is genieten dames en heren.”

Meneer Van Dale, zoals ik de meneer van de clichés noem, ik hoop dat u dit leest en in het vervolg niet meer mijn droomwereld beschrijft als een treurige stad in het voormalig Oost-Duitsland. Misschien voortaan één cliché minder, alhoewel een zwaluw maakt ook geen zomer.