Mag het iets minder zijn

Deze week konden we weer ‘meegenieten’ van wat er allemaal gebeurt in de gezondheidszorg: de ziekenhuizen van zorgondernemer Loek Winter hebben uitstel van betaling aangevraagd – meestal een teken dat het niet zo best gaat – .

Nieuwsuur liet in haar uitzending van 23 maart de eigenaar van de MC Groep, Loek Winter aan het woord, die aangaf dat zijn groep in een acuut probleem is terechtgekomen.
Tevens kwam in de uitzending van Nieuwsuur een aantal deskundigen. Een van die deskundigen was de gezondheidseconoom van de VU, Xander Koolman, die van mening was dat de patiënten in Amsterdam geen problemen zouden ondervinden (ziekenhuizen in de buurt) maar die van Lelystad en Emmeloord mogelijk wat verder moeten rijden, naar Almere of Zwolle, gaf hij aan.

Nu weet ik niet of meneer Koolman de lokale situatie kent, zo ja, dan heeft hij het een en het ander over het hoofd gezien. In 1990 was het Zuiderzeeziekenhuis al gefuseerd met het Dokter Jansenziekenhuis in Emmeloord, wat overigens nooit zonder slag of stoot is gegaan (uit eigen ervaring meegemaakt toen ik nog woonachtig was in Emmeloord). Echter de fusie is nooit een echt succes geworden en de patiënten van m.n. Emmeloord kozen bewust voor het alternatief wat later werd gebouwd en een paar honderd meter van Dokter Jansenziekenhuis aan dezelfde weg, nl. een dependance van de Antonius Zorggroep uit Sneek. Het Antonius in Emmeloord schijnt zonder financiële problemen te zijn, althans daar horen we niets van, en dus meneer Koolman, de patiënten uit de polder hebben hun ziekenhuis op de stoep, voor sommigen zelfs nog op loopafstand. Ik begrijp u wel, meneer de gezondheidseconoom, u denkt alleen in grote getallen, maar in de gezondheidszorg gaat het niet (altijd) om de grote getallen, maar meer om de gevoelens en gezondheidszorg van de patiënt. Een van die grote getallen – voor mij dan, voor zorgondernemers niet – waren de kosten voor de bouw van het Dokter Jansenziekenhuis in 1964, nl. bijna 2.4 miljoen – in guldens dan nog – en het begon met 150 bedden. De mensen in Emmeloord hebben altijd gevochten voor hun ziekenhuis, maar wilde niet naar Lelystad en zijn daarom ‘overgestapt’ naar het Antonius.

In de tijd dat ik in het IJsselmeerziekenhuis werkte, hoorde ik zo vaak de geschiedenis van het ziekenhuis, waarbij heel smeuïg de verhalen van de opnames van Medisch Centrum West ter sprake kwamen, die op de bovenste verdieping zijn opgenomen. Hoe nu verder met de MC groep? Mag het ietsje minder zijn?