Hondenliefhebbers gaan naar de hemel

Het enigste extreme aan mij is dat ik bang ben voor honden. Laatst wandelde ik door mijn wijk. Het was best een lange wandeling, door een stuk natuurgebied en vervolgens aan de rand van de wijk waar ik woon. Een rondje rondom mijn huis van 9,3 km. Het was zondag. De zon scheen. Het was een mooie nazomerdag. Die ronde telde ik 12 honden die langs me liepen. Ik ben Marokkaans en de meeste Marokkanen zijn bang voor honden en anders klopt er iets niet. Ik wandel veel en op zondag, mogen veel honden loslopen ben ik inmiddels achter. Is dat omdat het rustdag is? Of omdat de baasjes geen stress hebben en wat meer tijd en geduld hebben om hun honden terug te roepen? Ik loop nu meestal zonder weg te rennen of gillen, want dan komt de hond achter je aan. In de natuur kun je niet echt ergens op klimmen, dus meestal kijk ik naar de grond en begin mijn peptalk.. Ik zeg dan: ik ben niet bang, ik ben niet bang hij doet niks, hij doet niks. Dit zeg ik in mijn hoofd natuurlijk, want ik wil geen interactie met de hond. Ik heb echt meegemaakt dat honden blijven staan en me aankijken en misschien denken: wat een rare vrouw of wat doet ze gek. Maar tot nu toe lopen ze gelukkig door achter hun baasjes en loop ik opgelucht verder. Ik vind Nederlanders zo barmhartig wat betreft honden. Ik verwonder me over de liefde waarmee ze omgaan met hun ‘baby’s. In Marokko verbergen honden zich overdag, volgens mij is er bijna geen plek voor ze in het straatbeeld en s’nachts nemen ze de boel over en beginnen onheilspellend te blaffen. Ik denk dat om die reden Marokkanen niet zo’n goede verstandhouding hebben met honden. Ik las ooit een verhaal over een man die naar de hemel mocht omdat hij een hond die dorst had eerder water gaf dan dat hij zelf dronk. Hij daalde af in een put en vulde zijn leren muil en gaf de hond die bijna omkwam van dorst water te drinken . Nou ik denk dat wat dat betreft dat er in de hemel een sectie is voor hondenliefhebbers. Ik zie het voor me..allemaal bordjes met pijltjes….ben je goed geweest voor je hond….deze kant naar sectie a. Eigenlijk wil ik ook een hond, in de tuin in een hondenhok..een waakhond. Ik noem hem Boeby dus Bobby op zijn Arabisch. Ik denk dat veel mensen een voorbeeld mogen nemen aan Nederlanders en de barmhartigheid jegens dieren. Zo hoort het! Ik blijf voorlopig wel wandelen, maar bij honden blijf ik uit de buurt!! Sorry!