De gevaarlijkste man van Nederland

De sterjournalist van de Telegraaf, Wierd Duk, is sinds zijn intrede bij de Amsterdamse krant sterk geradicaliseerd. Zijn gedachtegangen en overtuigingen zijn op zijn zachtst gezegd weerzinwekkend, en het ergste is dat hij zijn gevaarlijke ideeën dagelijks mag delen met een enorm publiek. Zijn volgers zijn inmiddels te vergelijken met een sektarische groepering die geen tegenspraak duldt en richten hun pijlen op iedereen die Wierd (online) kritiek geeft. Hun mening is de juiste, en iedereen die het daar (deels) mee oneens is, is een gütmensch, een wegkijker of een Social Justice Warrior.

De berichtgevingen van Wierd hebben in de loop der tijd extremistische vormen aangenomen. Hij schrijft voortdurend over zijn angstaanjagende toekomstbeelden, de weerstand die immigranten bij hem oproepen en de ‘linkse elite’ die alle media-touwtjes in dit land in handen hebben. Dat laatste benadrukt hij door ‘boze burgers’ een podium te bieden; mensen wier opvattingen volgens Wierd te weinig gehoord worden in de traditionele media. Een goed voorbeeld van zo’n boze burger is blokkeerfriezin Jenny Douwes, wier kant Wierd openlijk koos tijdens haar rechtszaak. Sterker nog: hij bestempelde Douwes als “de Friese Jeanne d’Arc in een cultuurstrijd”.

De ontwikkeling van Wierd is journalistiek gezien verontrustend. Wat hij bedrijft is feitelijk geen journalistiek, want echte journalisten probéren op zijn minst verschillende kanten van een verhaal te belichten. Wierd bedrijft activisme: hij interviewt uitsluitend gelijkgezinden en draagt hierdoor bij aan de polarisatie die we tegenwoordig in Nederland kennen. Wanneer iemand een kritische tweet naar hem stuurt, hitst hij zijn trouwe volgers op om diegene de mond te snoeren. Meerdere activisten, journalisten, docenten en historici hebben zich genoodzaakt gevoeld hun Twitter-account te verwijderen vanwege Wierds digitale leger.

Wierd Duk is op dit moment een van de gevaarlijkste mensen van Nederland. Niet alleen vanwege zijn enge ideologische opvattingen en het enorme podium dat hij continu aan enge mensen biedt, maar ook vanwege zijn journalistieke tactiek: eenzijdige berichtgeving over gelijkgestemden om het eigen gelijk te bevestigen. Mensen blijven klikken op zijn artikelen en we moeten ervoor waken dat dit niet over een paar jaar de journalistieke norm is geworden. De identiteitsjournalistiek van Wierd is een verdienmodel geworden.