Ah joh… Neem toch een pilletje.

Natuurlijk ben ik ook een normale twintigjarige. Ik ga uit, drink regelmatig een biertje, drink er ook wel eens een paar teveel en ik zit ook wel eens brak in de collegezaal. Maar drugs? Nee. Die rommel stop ik voorlopig niet in mijn lijf.
Deze mening is bijna uniek geworden als ik de media mag geloven. Dit beeld werd nog eens bevestigt na de uitzending van PAUW afgelopen woensdag. Een tafel vol met mensen die ook ‘heus wel eens een pilletje gebruiken’. Want alcohol is toch ook een harddrug? Dus waarom kunnen we dan softdrugs als XTC en cannabis niet legaliseren?
Het is jammer dat de slechts twee kritische gasten aan tafel niet de kans kregen om deze drogredenen te ontkrachten. Ja, alcohol is inderdaad een harddrug. Maar de talkshowgasten vergeten erbij te vermelden dat je een behoorlijke hoeveelheid alcohol moet drinken om hetzelfde effect van een XTC pil van een paar gram te evenaren. En zeker, alcohol is ook schadelijk. Maar is dat niet de reden dat de overheid het alcoholgebruik probeert aan te pakken?
Legalisering zou volgens het gezelschap van Jeroen Pauw het antwoord zijn op het criminele drugscircuit. Maar zijn zij zich er ook van bewust dat de puurheid van de Nederlandse drugs dusdanig hoog is dat de overheid dat nooit zou kunnen laten legaliseren? Wie kiest er nu voor saaie ‘overheidsdrugs’ als je veel beter spul uit het criminele circuit kunt krijgen.
En toen werd ook nog door bijna alle aanwezigen aan tafel ontkent dat Nederland bijna bovenaan de lijst staat met landen waar het drugsgebruik het hoogst is. Een simpele zoektocht op internet levert op dat dit absoluut wel het geval is. Nederland is de koning van het amfetamine- en ecstasygebruik en een snuift op het Verenigd Koninkrijk na het meeste cocaïne naar binnen.

Het is bizar om te zien hoe genormaliseerd drugsgebruik is geworden. Waar rokers (terecht) steeds meer beperkt worden en overmatig alcoholgebruik steeds meer onder de aandacht wordt gebracht moet iemand als ik toch vooral niet moeilijk doen over een pilletje hier of een snuifje daar. Noem mij maar ouderwets, maar ik stop die troep niet in mijn lichaam. Nu niet, en morgen niet.