Wordt het niet tijd dat je betaald wordt?

‘Fetsje! Ik herkende je aan jouw leuke sokkies!’ Ik werd enthousiast begroet door een van de meiden van de groep. ‘Het leven is te kort om saaie zwarte sokken te dragen’ zei ik met een knipoog. Op weg naar de woonkamer kwam ik nog een ander meisje tegen. ‘Fetsje! Ik heb jou voor vanavond gereserveerd hoor!’ Ik grinnik, “gereserveerd”. Eens in de week pas ik op een aantal kindjes van de jonge moeders. Of kom ik simpelweg film kijken of een spelletje doen. Ik werk met meiden met een verhaal die soms te groot is voor hun jonge leventjes.

‘Als ik met ontslag ga, dan geef ik jou wel een cadeautje hoor! Anneke niet, die werkt hier, maar jij bent hier vrijwillig, jij bent hier helemaal voor niks.’ En een ander: ‘Ik vind dat het tijd wordt dat je hiervoor betaald krijgt!’ eerder had zij al eens vertwijfeld gevraagd: ‘Wat doe je hier eigenlijk op jouw vrije avond? Je bent nog zo jong!’
Lieve meiden, jullie betalen mij. Ik doe dit niet voor niks. Ik leer van jullie. Ik denk dat jullie niet half weten hoeveel respect ik voor jullie vechtersmentaliteit heb. Ieder van jullie heeft traumatische ervaringen meegemaakt, ieder van jullie werkt keihard om weer onderdeel van deze maatschappij te worden. En dat ‘keihard werken’ lijkt soms niet altijd tot uiting te komen door gebrek aan motivatie, worstelingen met autoriteit en de angsten die er spelen. Maar laten dat nou juist de dingen zijn waar je uiteindelijk het meest van leert. Jong zijn is hard werken, zeker in jullie geval.

Mede doordat ik jullie heb leren kennen, is mijn blik op de wereld opener geworden. Eerwraak, afhankelijkheidsrelaties, culturele rituelen en verschillen in opvattingen zijn niet per se goed of slecht. Daders kunnen slachtoffers zijn en slachtoffers daders. Wij maken onderdeel uit van verschillende culturen. En daardoor zijn we het lang niet altijd eens met elkaar. Maar wij vormen mede door ons wederzijdse respect ook een cultuur. Een cultuur die ik met trots de pluriforme samenleving van Nederland mag noemen. En daar ben ik jullie dankbaar voor.

Ik hoop dat ik jullie ook iets mag leren. Namelijk dat je niet alleen maar materieel betaald hoeft te worden voor het werk dat je verricht. Ik krijg energie van de lachbuien die we samen hebben, van het fanatiek spelletjes spelen en de bijzondere momenten die ik met jullie deel. Van geboortes tot mijlpalen. Immateriële dingen die mij zoveel meer voldoening geven dan een paar centen.