Het nachtleven van jonge ouders

Jolien Fiegel 13 sep 2018

Dolgelukkig waren wij in december 2014. Na weken in het ziekenhuis, mocht onze veel te vroeg geboren zoon mee naar huis. De monitor die zijn bloeddruk, zuurstofgehalte en ademhaling had gemeten, mocht na 49 nachten eindelijk uit. In zijn ik-mag-naar-huis-rapportje las ik: is tijdens de nachten erg onrustig.


Dat ik een onrustig mannetje had werd na een paar dagen thuis al duidelijk. Snel bestond mijn nachtrust uit 3 á 4 uur slaap. En als we vroeg in de ochtend eindelijk rust hadden gevonden, stond er een opgewonden broertje van bijna 3 naast ons bed: “Mama, gaan we spelen?”

De gebroken nachten werden gebroken weken, gebroken maanden en uiteindelijk jaren. De kringen rond mijn ogen kleurden donkerblauw tot paars. Mijn huid voelde koortsachtig gevoelig aan. Ik was prikkelbaar, dronk koffie om de dag door te komen en at suiker, veel suiker. De griep die mij normaal gesproken bespaard bleef, kreeg ik nu in volle glorie. Maar ook dan stond ik met een flinke dosis paracetamol paraat om het gezin draaiende te houden.


Ik hoor je denken: waar was haar man? Hij was er wel degelijk, en hielp daar waar hij kon. Als ik moest werken deelden we de nachten in: jij een nacht, ik een nacht. Wat inhield, dat ik alsnog wakker werd van ieder zuchtje en huiltje en vanuit de slaapkamer naar beneden instructies gaf: “Geef hem nog maar een flesje! De paracetamol staat in de keuken! Je moet rondjes lopen, daar wordt hij rustig van!”
 Naast dat het een aanslag was op mijn gezondheid, was het ook een aanslag op onze relatie. 

Uit onderzoek blijkt dat jonge ouders gemiddeld 44 dagen slaap missen in het eerste levensjaar van hun baby (bron Dailymail). Ouders slapen in het eerste jaar gemiddeld 5,1 uur per nacht. Dit terwijl specialisten de grens voor een goede nacht op 6 uur slaap hebben gelegd. Slaap je minder dan kun je al spreken van slaaptekort. Houdt dit langer aan, dan heeft chronisch slaaptekort vele gevolgen. Het zorgt voor verstoringen in het lichaam en specifiek in de hersenen. Het begint wellicht met minder concentratievermogen. De prikkelbaarheid zal iedereen wel herkennen. Maar het is pas echt serieus als het kan leiden tot depressie, hartfalen en zelfs hersenschade.

Misschien ben jij ook aan het einde van je latijn na de zoveelste gebroken nacht. Het kan je compleet uitputten. Er is een duidelijk verband tussen jonge moeders, gebroken nachten en carrière willen maken. Niet zelden belanden zij in een burn-out, net als ik…