Dagelijks brood

Tami Groenendijk 28 sep 2018

Een moment wat je dagelijks, meerder keren op een dag doet. Eten. Vaak zonder dat je er echt bij stilstaat.
Het begint al bij het ontbijt, wat vaak een ‘snelle hap’ moet zijn. Te laat komen op je werk of school kan echt niet, dus voor deze eerste maaltijd gunnen we onszelf amper tijd. Yoghurt met muesli, fruit of een boterham met pindakaas en hagelslag. Het is heel normaal. Maar wat als dat allemaal niet zo normaal is? Wat als het bijzonder is dat we eten op een dag?

Het ontbijt is nog maar net achter de kiezen, of het volgende hapje staat al klaar.
‘Een tussendoortje. Dat had ik nou net nodig.’
Tijd voor de lunch. Vier boterhammen en we kunnen er weer tegenaan. Oh, en een klasgenoot had een zak pepernoten mee naar school. Lekker!
Drie uur. We noemen het ook wel koffietijd. Maar wat lekkers bij de koffie kan natuurlijk niet ontbreken.
‘Twee stroopwafels.’
‘Dat wordt dan twee euro.’
‘Kassabon mee?’
Gelukkig zit de Jumbo om de hoek!
Na een lange school/werkdag, stervende van de honger, is het tijd om naar huis te gaan. Nog ff snel een reep halen bij de Kiosk op het station voordat het rennen naar de trein begint.
Thuis aangekomen staat het diner klaar op tafel.
‘Heerlijk! Ik heb zo hard gewerkt vandaag.’

Vanavond staat Netflix op de planning. Samen met je vriend lekker ontspannen na een lange, intensieve werkdag.
‘Ligt er nog chips in de kast’?

Ik loop naar de kast toe die meestal vol zit met eten. Zou er nog lekkere chips in de kast liggen? Ik vraag het me af. Mama heeft gisteren nog boodschappen gedaan, maar sinds ze een nieuw dieet heeft ontdekt liggen er weinig snacks meer in de kast. Ik trek de la open en ik zie één zak chips, maar wel m’n lievelingschips. Yes, gelukkig maar. Ik heb echt zin in chips!
Ik kom terug in de woonkamer met mijn zak chips. Het is paprikachips, mijn favoriet. De zak kraakt in m’n handen. Zou die voller zitten dan normaal? Ik hoop het.
Ik maak de zak open. Laurens pakt gelijk een handje. Het chips kraakt. Wanneer Laurens het eerste chipje in zijn mond doet, pak ik ook gelijk een handje. Ik pak een chipje en doe het in m’n mond. Terwijl ik kauw komt de smaak van paprika los op m’n tong. Heerlijk! Het tweede chipje volgt. Deze is nog lekkerder. De chips is krokant en smaakvol. Zoals die altijd is. Perfect dus…

Morgen ga ik in het tussenuur snel even naar de Jumbo. De chips is namelijk op.