Stel dat dit nou mijn laatste dag op aarde was…

Ik lig in bed naast mijn heerlijke man en overdenk mijn dag. Stel dat dit nou mijn laatste dag op aarde was. Heb ik dan vandaag iets nuttigs gedaan? Nou nee…
Ik heb vanmorgen koffiegedronken, de hond uitgelaten en twee kranten uit de brievenbus gepakt, onder aan ons pad. Met een tweede bak koffie blader ik door de pagina’s. Lees de headlines, maak een puzzel.
Stond er iets nuttigs in die kranten? Nou nee, het lijkt of bijna niemand nog iets nuttigs doet, zowel in de hogere als de lagere regionen van de maatschappij.
Ik word altijd een beetje triestig van die twee kranten, dus nuttig ho maar.
Na mijn bakje yoghurt met fruit, had ik niet zoveel zin in nuttige huishoudelijke taken, dus vooruit, uit mijn boekje een Xtra moeilijke sudoku gedaan, zonder te spieken opgelost, goed voor mijn ego, maar nuttig, nou nee..
Ik heb nog een spannend boek liggen, met een flinke pot thee kom ik de middag wel door, tot mijn hond Kaya kwispelend voor mijn neus staat. Ik kijk op de klok, shit al vijf uur, handig zo’n wekker, etenstijd voor mevrouw. Ik gooi wat brokjes in haar bak en flans voor onszelf een salade in elkaar en als mijn heerlijke man om zes uur thuiskomt, geef ik onder het eten toe, hoe nutteloos mijn dag was. Hij moet er smakelijk om lachen.
‘s Avonds kijken we bij uitzending gemist naar The Voice senior en nu lig ik hier in bed, mijn nutteloze dag overdenkend, maar ho, wacht even, nutteloos? Ik heb net een giga vrijpartij met mijn heerlijke man achter de rug.
Tevreden draai ik op mijn zij, het leven is goed…