De koek is (al) op!

Imka Meuwese 31 aug 2018

Hoe kan dat nou zo snel al? En wanneer is dat precies gebeurd? Ergens voelde ik dit moment wel aankomen maar ik heb mijn ogen ervoor gesloten en het niet willen zien. Diep van binnen weet ik dat het mijn schuld is, ook al besef ik dat ik niet alleen was. We waren met z’n tweeën maar eerlijk is eerlijk, mijn aandeel was veruit het grootst. Ik voel me slecht en ik voel me schuldig want dit is al de zoveelste keer. Ik had me nog zo voorgenomen om het ditmaal heel anders te doen maar het is me wederom niet gelukt. Nu voel ik een tweestrijd; enerzijds voel ik nog steeds wel een verlangen maar anderzijds ben ik juist opgelucht. Ik kan niet anders dan toegeven dat ik een probleem heb. En nu? Wat doe ik nu? Ga ik zitten mokken en treuren of ga ik nu echt iets aan dit lang bestaande probleem doen? Ga ik het eindelijk eens aanpakken en de strijd met mezelf aan?

Ik schenk een glas muntthee voor mezelf in en ga op de bank zitten, het is fris met de ramen open maar dat doet me op dit moment juist goed. Ik trek mijn benen op en nestel mezelf in een warme plaid, het is tijd om na te denken. Mijn hond voelt dat ik ergens mee worstel en komt bij me zitten, legt haar kop op mijn been en kijkt me liefdevol aan. Alsof ze mijn dilemma begrijpt. Ik ben blij met haar en bedenk me dat zij dit soort problemen niet kent. Wat dat betreft heeft een hond maar een makkelijk leven. Ik aai haar terwijl mijn gedachten terug gaan naar mijn probleem en ik besluit voor eens en voor altijd dat ik vanaf nu klaar ben met dit geneuzel. Het jaar begon nog wel zo goed en veelbelovend, waarom lukt het dan toch steeds niet? Wat doe ik verkeerd?

Weer voel ik dat verlangen en ondanks dat ik er niet aan wil toegeven pak ik toch mijn telefoon en ga naar het laatst gekozen nummer. Zal ik hem bellen? Ik weet dat hij op dit moment buiten loopt en nog in de buurt is dus ik kan hem bellen maar wat heeft het voor zin? Ik wil immers echt iets veranderen en daar kan ik vandaag nog mee beginnen. Ik leg de telefoon resoluut weg en ben al meteen een heel klein beetje trots op mezelf.
Zonder koek smaakt de thee eigenlijk net zo lekker en in het weekend neem ik dan iets extra lekkers. Dit keer ga ik het volhouden en alleen nog maar in de weekenden snoepen.