Openbaar

Dat was even billen knijpen vorige week na de berichten dat Twitter zijn gebruikersbestand aan het afstoffen was. Zouden er van de honderden volgers die ik heb nog een paar overgebleven zijn? Met klotsende oksels opende ik mijn account en – HOERA! – voor de derde maand op rij was het aantal volgers onveranderd.

Eigenlijk is deze stilstand best bijzonder. Als ik ergens niet goed in ben is dat het bijhouden van mijn sociale media accounts. Mijn net gelakte teennagels, mijn ochtendhoofd na een verhitte nacht, de keuken waar op het aanrecht een goudbruine cake pronkt of mijn prachtige vakantiebestemming voor dit jaar (playa del balcón), deel ik liever niet. Foto’s waarop ik met hamer en beitel een Ikea kast in elkaar timmer of waarop ik een venster inclusief raam aan het verven ben, ze zijn er net zo min als van mij met (ó wat schattig!) katten, honden en andere troetels. En dat is toch wat er min of meer van je verwacht wordt als je toetreedt tot het leven op Twitter, Instagram of Facebook.

Overigens, als ik de makers van Marketingfacts mag geloven is Facebook hard op weg naar de ondergang. De jeugd heeft de toekomst en juist uit die groep stappen jongeren tussen de 15 en 19 jaar massaal over op Snapchat. Ik snap dat wel. Je vrienden voorzien van een tong in regenboogkleuren of konijnenoren is natuurlijk ontzettend leuk. Volgens mij is dit speeltje ook wel wat voor het trio van DENK. Kunnen ze de foto’s van Kamerleden, welke ze beschuldigen van het verloochenen van hun achtergrond, opleuken. Het zal de inhoud van de berichten niet aantasten, die zijn sowieso het lezen niet waard.

’t Schijnt dat ’s lands leider geen last heeft van nepvolgers. Ook dat begrijp ik. Sinds ik mij op de politiek gestort heb volg ik onze positivo op Twitter en zijn account is mogelijkerwijs nóg saaier dan die van mij. Het laatste bericht van de premier: “Ik mocht aanschuiven bij het kerstdiner in zorg- en verpleeghuis Veenhage in Nootdorp. Hartstikke leuk!” Zeker leuk! Maar wel al ééuwen geleden! Waar blijven de vakantiefoto’s Mark? Je bent toch voor de tigste keer met een stapel boeken onder je arm naar een hotel aan de Duitse Bodensee vertrokken? Of zit je al in het vliegtuig voor je jaarlijkse portie New York? Zal ik naar je toekomen? Kunnen we samen onze sociale media bijwerken met nieuwe foto’s. Of raken we dan alsnog volgers kwijt?

©Sophie Dijkgraaff