De slimme woningbouwvereniging.
Drie jaar geleden verhuisde een man, sinds kort mijn vriend, vanuit Spanje naar Bergen op Zoom. Hij kreeg vrij snel een huurappartementje aangeboden en omdat hij de taal nog niet beheerste nam hij een Nederlandse kennis mee naar de bezichtiging. Bij binnenkomst bleken vrijwel alle muren rood van kleur en hij gaf aan het daardoor nogal donker te vinden binnen. De kennis vertaalde dit en de meneer van de woningbouwvereniging maakte met een “verfgebaar” duidelijk dat dit toch eenvoudig te verhelpen was. Aangezien hij dringend woonruimte zocht accepteerde hij uiteraard het appartementje. Omdat hij wist dat bij vertrek de regel geldt “alles in de oude staat terugbrengen” heeft hij de muren rood gelaten, ondanks dat hij ze liever wit had gezien.
Nu gaat hij verhuizen en heeft vorige maand de huur opgezegd. Afgelopen week kwam er iemand langs om de woning te inspecteren en te bepalen of er nog reparaties nodig zijn alvorens er een nieuwe huurder in te plaatsen. Tot zijn stomme verbazing kreeg mijn vriend te horen dat hij er wel zorg voor moet dragen dat bij de eindinspectie alle rode muren wit zijn, voorzien van minimaal 2 lagen verf. Hij legde meteen uit dat deze al zo waren toen hij de woning betrok, waarop de man hem doorverwees naar de woningbouwvereniging (hij bleek zelf van een aannemersbedrijf).
We stelden samen een mal opl, zijn Nederlands is nog niet perfect, en legden de situatie uit. De dag daarop antwoordde Stadlander kort dat het hun regel is dat alle muren licht en neutraal van kleur moeten zijn bij oplevering.
Gisteren heb ik telefonisch contact met ze opgenomen aangezien ik het antwoord vaag en onbevredigend vond, maar de juffrouw aan de andere kant van de lijn vertelde me doodleuk dat het de verantwoording van de huurder is om maar te weten (Hoe dan? Er is niets over verteld bij de bezichtiging waar nota bene iemand van hun kantoor bij aanwezig was) dat muren licht moeten zijn. Hij had blijkbaar moeten zeggen dat hij de woning accepteerde met witte muren en dan was het in orde. Des te vreemder dat destijds de betreffende “heer” van de woningbouwvereniging over dit euvel zei dat het simpel door mijn vriend zelf met wat verf op te lossen was.
Zo lust ik er nog wel een paar! Lekker makkelijk om op deze manier geld uit te sparen door onwetende huurders op kosten te jagen. Wees dus gewaarschuwd huurders in spé, voor dit gemene spelletje.
Uiteraard stuur ik dit keer de column ook even door naar de woningbouwvereniging. 🙂