De nagels van Femke Halsema
Iedereen herkent het moment dat niet die lieve opa komt oppassen, maar ineens de strenge tante. Terughoudendheid blijft over en we kijken heel oplettend naar die ene kat in de boom. Want ze doet weliswaar ineens poeslief, maar haar klauwen zullen toch nog wel scherp zijn?
Er zijn nog maar weinig mensen die hedendaags twijfelen of vrouwen geschikt zijn voor topfuncties. Maar durven we na de #meToo- beweging nog wel kritisch te zijn?
Femke Halsema staat bekend om haar geweldige talenten die nodig zijn om oppositie te voeren: adequaat, zakelijk, venijnig, streng, (Groen) Links en serieus. Na haar politieke memoires schreef ze dat ze niet op korte termijn zou terugkeren in de politiek. Ook is het algemeen bekend dat ze twijfelde om al dan niet te solliciteren op de openstaande vacature van Burgemeester in Amsterdam. Zat ze nou in de eerste poule van sollicitanten of in de tweede?
Amsterdam is een ingewikkelde stad om te besturen. Criminaliteit, toeristenoverlast, liquidaties, integratieproblemen, toename in diversiteit van politieke partijen en achterstandswijken zijn een aantal belangrijke thema’s die op de agenda staan.
Waar moet een goede burgermeester nu eigenlijk aan voldoen? Goed leiding kunnen geven in het geval van complexe situaties (besturen dus), een (warme) persoonlijkheid hebben waardoor elke Amsterdammer zich vertegenwoordigt voelt en (het liefst) veilig voelt, boven de partijen staan in een versplinterd politiek en verhard landschap boven de partijen staan, de taal van de inwoners spreken maar misschien het belangrijkste nog: zichzelf durven zijn. Amsterdammer zijn.
Als Femke Halsema wil slagen als Burgermoeder, moet ze vooral zichzelf blijven. Niet rond gaan lopen als een net iets te blij hertje met als enige focus: lief willen overkomen. Menselijkheid is zeker gewenst, maar hopelijk bijt ze zich direct ouderwets vast in problemen zoals we haar kennen. Femke Halsema is niet aangenomen omdat ze een vrouw is, maar om de persoon die ze is en hoe ze bekend staat.
Amsterdammers willen best even naar die kat in de boom kijken, maar zeker niet te lang. De erfenis van Van der Laan is geen benijdenswaardige. Dus hopelijk gooit Femke snel alle schroom van zich af en focust ze zich niet op die erfenis, maar op waar ze goed in is. Het adequaat benoemen van problemen en zich vastbijten in een oplossing. Op haar eigen manier. Want Amsterdam heeft misschien nu juist iemand nodig die zijn of haar nagels durft te gebruiken.