Brood voor 1 gulden en hagelslag voor 50 cent.

Van de eerste flat op de 6de etage in 1994, gingen we na 2 jaar verhuizen naar een flat op de 1ste etage met een extra verdieping op het niveau van de kelders. De rede was niet dat we het niet leuk hadden in de eerste flat, maar volgens de gezinstherapeut hadden we allemaal onze eigen slaapkamer nodig. Mijn zusjes waren behoorlijke pubers, ik ook maar toch anders. als je de oudste van het gezin bent krijg je te horen: ” jij bent de oudste dus jij moet het goede voorbeeld geven en je gedragen” Waar mijn jongste zusje wiet probeerde op school en werkelijk dacht dat als je dan zware shag ging kauwen dat je dan niet meer kon zien dat je stoned was, stond mijn andere zusje stoned achter de snijmachine. Gek genoeg heb ik in mijn hele pubertijd niet de behoefte gehad om welke drugs dan ook te proberen.
Ik ging naar speciaal onderwijs, omdat ik volgens zeggen een jeugdtrauma zou hebben en op speciaal onderwijs zijn de klassen kleiner en kan je meer aandacht van de leerkrachten krijgen. De flat was inderdaad wel fijner, we hadden een grote woonkeuken en ieder had zijn eigen slaapkamer. Er waren vaak ruzies en we liepen regelmatig weg van huis. Voor mijn moeder moet het niet makkelijk zijn geweest. Ik was liever buiten en op school, thuis draaide alles om mijn zusjes, dus als de school om 9 uur begon zat ik het liefst al om 8 uur op het schoolplein. Ik was veel bij mijn vriendin in Wassenaar, ze woonde in een vrijstaand huis met een groot stuk bos als achtertuin. Ik had veel vrienden om me heen en ik was weinig thuis, wat dan ook weer niet leuk was voor mijn moeder. dan kwam de zin weer: ” het is hier godverdomme geen hotel waar je alleen slaapt en eet”
Nu weet ik wat ze bedoelde, maar toen de tijd trok ik me er weinig van aan. We hadden het niet breed, soms zelfs zo dat we als ontbijt of lunch de patat van de vorige dag opwarmde in de magnetron, zodat we te eten hadden. We haalde 1 gulde brood en hagelslag zakjes voor 50 cent. We hadden elke dag wel te eten, daar zorgde mijn moeder wel voor, maar echt gezond eten was lastig, te duur en dus werden het vaak de ongezonde goedkope dingen die we aten.
Ik had een klasgenootje die constant op haar lijn moest letten en alleen maar gezonde dingen mee naar school kreeg, ze was vaak jaloers op mijn witte kleffe boterham met hagelslag, terwijl ik juist jaloers was op haar dik belegde gezonder boterham. We ruilde regelmatig van lunch, tot de leraar een keer zei meiden dat is niet de bedoeling. Maar we deden het toch.