Aan zee

Het getijde maakt van het strand een geribbeld decor
waarop een opa zijn kleinkind meeneemt naar zee, waardoor
haar kleine handje zijn oude bevende stevig volgt
en ze met bonzend hart ziet hoe hoog het zeewater golft

Het zand voelt koel, de zon is in warme kleuren gedoofd
Vanaf de overkant nog mooier, heeft haar broertje beloofd
In haar rugzak deze woorden, achterop zijn foto verzonden
Woorden die zij niet lezen kan, door opa slechts verzonnen

Haar knietjes in het koude water, dik vest voor veiligheid
en ze gelooft opa die rillend zegt dat ‘t haar mooi staat, hoewel
‘t toch heel anders zit dan hoe oma ze altijd breidt

Wanneer ze dagdroomt speelt de wind met haar lange donkere haren
en deze lange reis liep ze daarom met zere voetjes door, want
ze verlangt naar het paradijs waar ze nu naartoe gaat varen