Mr
Mr. Cees Freeke: Europees Openbaar Ministerie Europa is een groot palet van complicaties. Niettemin gaat de éénwording gewoon door. Actueel is de ontdekking dat het met de uitgifte van geldmiddelen slecht is gesteld. Een schatting luidt dat in de EU vijftig miljard euro onrechtmatig wordt uitgegeven. Verder is er een Europese belasting op komst, zoals belasting op vliegreizen en plastics, onder voorwendsel dat daarmee het milieu beter wordt beschermd. Ook de volksverhuizingen kosten de nodige pecunia. Naast geld gaat het om toekomstbeelden. Hoe ziet ons land over twintig jaar uit? Hebben we demografische voorbeelden? Kunnen de Europese landen en ons land de last van de immigratie op den duur aan? Diverse vragen uit ‘Immigratie: bang dat vluchtelingen terrorisme aanwakkeren’. In acht van tien Europese landen denkt meer dan de helft van de bevolking dat de komst van vluchtelingen het terrorisme zal aanwakkeren, aldus een grootschalig onderzoek. Hongaren, Polen en Nederlanders zijn het meest bang voor terrorisme. Alleen Polen en Hongarije verzetten zich tegen de immigratie. Weliswaar wil eurocommissaris Frans Timmermans deze landen in hun portemonnee treffen, maar daarentegen dreigen deze landen tegen de begroting te zullen stemmen; de uitkomst van dit conflict is ongewis. Een heikel onderwerp is dat de EU in woord en geschrift een versterkte én versnelde islamisering van alle lidstaten wil. Recent tekende in Marrakesh de Nederlandse afvaardiging voor honderdduizend migranten uit Afrika. Polen en Hongarije zien in Zweden een baken in zee: volgens een VN rapport zal Zweden in 2030 een Derde Wereldland zijn. Een Europees Openbaar Ministerie is in ontwikkeling. Dit Europees instituut zal strafrechtelijke onderzoeken doen naar de eerder gemelde onrechtmatige uitgaven. Dat is natuurlijk mooi. Maar blijft het daar ook bij? Komen daar andere delicten bij, waarover de lidstaten uit hun volksaard verschillend kunnen denken? Wie worden in een dergelijk instituut benoemd? En door wie benoemd met welke democratische legitimatie? Verder leert de ervaring dat deze instituten flink kunnen uitdijen: kijk het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, stelt mr. Cees Freeke. En last but not least, hoe ervaren de lidstaten het dat zij op dit stuk souvereiniteit moeten inleveren. Een te zware of te lichte vervolging kun je niet repareren: je kunt immers niet twee keer voor het zelfde delict worden vervolgd – ne bis in idem.