Ik zoek een sportvriend

Ik heb een mountainbike. Je weet wel, zo’n fiets met tractorbanden. De fiets komt al enkele jaren niet meer van stal. Ik heb iemand nodig – geloof ik – die me dwangmatig aan motivatie helpt. Iemand die op afspraak voor de deur staat, helmpje op, broek met isolatiemateriaal in het zitvlak en met een bidon op het fietsframe bevestigd. Ik zoek een sportvriend. Ik wil iedere week aan de slag om mijn spiermassa te stimuleren. Ik ben voor duidelijke communicatie. Laten we op woensdag afspreken, om 19.30 uur. We maken een tocht van zo’n twee uur. Jij haalt mij op en dan cruisen we de hei op. Je mag me appen als je een keer niet kunt. Geen bezwaar. Ik blijf graag thuis. Ik zoek een sportvriend. We bouwen samen een prettig contact op. We wisselen informatie uit over ons leven en ontdekken gemeenschappelijke interesses. Wil je me in vertrouwen nemen over delicate kwesties zoals een echtscheiding, dan mag je me dat gerust vertellen. Ik kan niet garanderen dat ik luister, maar ik zal op de juiste momenten ‘Mmm mm’ of ‘oké’ zeggen. Ik zoek een sportvriend. Ben je – net als de meeste mannen – competitief ingesteld, dan kan ik je geruststellen. Ik ben daar volledig vrij van. Dus gaan we een sprintje trekken, dan mag jij altijd winnen. Overigens ben ik een rasechte hetero. Bezoekjes aan parkeerplaatsen langs de snelweg zijn aan mij niet besteed. Ik zoek een sportvriend. Ontstaat er een vriendschappelijke band, dan ben ik best genegen je in mijn vriendencorps op te nemen. Onze hoofdactiviteit blijft echter wel het fietsen. Elkaar aansporen alles eruit te halen wat er conditioneel inzit, is de kerngedachte. Kroegen en terrasjes mijden we – stel ik voor – tenzij je erg blijft aanhouden. Ik zoek een sportvriend.