Ik mag dit ‘eigenlijk’ niet hebben’.

Goedemorgen beste lezer, De titel van deze column is ontstaan omdat ik mij ervan bewust ben dat ik deze zin ‘eigenlijk’ wel heel vaak zeg de laatste tijd. Sinds ik bezig ben om grip te krijgen wat er gebeurd zo rond mijn taille gebeurt dit nogal eens. Mijn taille is niet of nauwelijks meer zichtbaar, ik probeer hem te maskeren met wijdere kleding, een betere houding en ook relativeer ik dit rampzalig gebied door naar andere dikkerds te kijken en te vergelijken. Wie heeft de grootste zwemband? ‘Het valt mee’, het kan altijd erger, kijk maar om je heen! Het ergste is nog dat iedereen aan de buitenkant van mij mijn zwakte kan zien, niemand staat erbij stil of er andere oorzaken zijn voor het ‘uitdijen’ van mijn ouder wordende lijf. Het gegeven dat ik nu bij ‘de dikkerds’ hoor en daar helemaal niet bij wil horen heeft nu als gevolg dat ik obsessief bezig ben met koolhydraatarm voer en zelfs calorieën mijdt. De stappenteller is een vast onderdeel van mijn dag routine geworden en ik wil hem dan ook zeker niet teleur stellen met minder dan 10.000 stappen per dag. Iedere dag vind ik het wiel opnieuw uit en ontdek ik nieuwe voedingsmiddelen die ik wel ‘mag eten’ en welke ‘eigenlijk’ niet. Waarom vind ik nou juist een ‘friet speciaal’ of alles met chocolade lekker? Kon ik mezelf maar ‘resetten’. Het ‘rouwproces’ om voedsel dat ik nu ‘los moet laten’ is een niet te onderschatten kwestie. Voor een buitenstaander die alles kan eten en mooi slank is een wazig begrip. Ik ben zelf mijn beste coach en criticus geworden! Deze fluistert mij de hele dag instructies toe, ik zou er paranoïde van kunnen worden. Hoe moet dit verder in de toekomst? k weet het niet, ik houd zo van lekker eten dat ik denk dat het wel altijd een gevecht zal blijven. Voorlopig blijf ik af en toe lekker genieten van dingen die ik ‘eigenlijk’ niet mag eten! Ik wens u een prettige dag!