Hoe tolerant is de Nederlander eigenlijk?!

Mijn vriendin en ik zien iemand hangend uit een autoraam de welgemanierde opmerking maken; “hey geil hoor!!” waarna wij vrolijk verder lopen worden wij begroet met het zeer geraffineerde ‘******hoeren!!’ en twee afkeurende blikken verder zijn mijn vriendin en ik na tien minuutjes hand in hand lopen weer thuis. Je hoort weleens dat Nederland zo’n tolerant en vooruitstrevend land is als het gaat om de acceptatie van homoseksualiteit, we zijn er zelfs trots op als land. Inmiddels zijn we zeventien jaar verder sinds het eerste homo huwelijk in Nederland en mijn vriendin en ik worden nog altijd uitgejoeld op straat. Is Nederland wel zo tolerant als wij denken, of dragen we dat vooral erg graag uit? ‘Hey! Kijk eens hoe tolerant wij zijn! We creëren plek voor vluchtelingen, we maken gender neutrale toiletten, voor elke religie is plaats in onze maatschappij en wij houden van homo’s.’ Oké, oké het grote plaatje is leuk inderdaad, maar het contrast met het straatbeeld is een stuk groter dan wij denken. Het Nederland waar wij zo trots op zijn, bestaat dat Nederland eigenlijk wel? Inmiddels lijkt het een behoorlijk eufemisme. In ieder geval, het is niet mijn bedoeling om onze sociale cohesie uit elkaar te trekken want ik houd ontzettend van het Nederland en ik ben een trotse Nederlander. Maar ik ben inmiddels te oud geworden om nog te geloven in sprookjes. Voor mijn vriendin en ik blijft het elke keer een roulette spel; gaan we wel of niet hand in hand naar buiten?