Vooroordelen in ‘t Gooi?

Ayna Siem 1 mei 2018

In mijn woonplaats in ‘t Gooi wonen allemaal nette mensen. Geen mensen met vooroordelen. Iedereen is verschillend, maar gelijkwaardig en de zon schijnt op iedereen.

Geschokt was ik dan ook toen ik voor het eerst in mijn leven (yeah, right) werd geconfronteerd met vooroordelen. Laten we eerlijk zijn, het is niet makkelijk om er van buiten als "pinda" uit te zien en van binnen leliewit te zijn. Dat zorgt soms voor complicaties.

Wij hebben in ons Gooise dorp een geweldig initiatief: een vrijwilligerswebsite, waar helpers en hulpzoekenden elkaar kunnen vinden. Nu kon ik wel wat hulp gebruiken voor een paar kleine klusjes. In ruil wilde ik zelf ook wel hulp aanbieden. Ik plaats dus een foto en een omschrijving.

Wat denk je: geen hond meldt zich vrijwillig voor hulp, en iedereen die ik spontaan benader, geeft niet thuis. Mijn oproepje werd wel druk bekeken, maar daar bleef het bij.

De initiatiefnemer, de Vrijwilligers Centrale, weet het ook niet: "Vele zoekers en vragers hebben elkaar inmiddels gevonden en we horen enthousiaste geluiden." Maar mij vinden ze blijkbaar niet, en ik hen ook niet.

Toen kwam ik op het lumineuze idee om -bij wijze van experiment- mijn zelfde oproep opnieuw te plaatsen, ditmaal met een foto van mijn binnenkant (een leliewitte vrouw, even snel een foto op Internet gescoord). En ja hoor, meteen kreeg ik wel reacties. Wat daarvan te maken?

Ik weet niet wat het imago van "de" Aziaat is (die bestaat trouwens niet). In ieder geval: je hoort "ons" nooit. Er zijn geen Aziatische hangjongeren en over Aziatische criminaliteit in Nederland is niets bekend. Je ziet nooit Aziatische acteurs op tv of in de media. Er is één Aziatische cabaretier, maar die is geadopteerd en komt uit een wit gezin. Onbekend maakt onbemind.

Misschien moeten we eens verder kijken dan ras, afkomst, uiterlijk, handicap, seksuele geaardheid. Misschien levert het verrassende, leuke en nieuwe ervaringen op om iemand niet te beoordelen op die uiterlijke kenmerken, om eens buiten het veilige geijkte patroon te stappen van "wij versus zij".

Om het goede voorbeeld te geven, ik ga veelal met witte mensen om en ik moet zeggen: ze vallen me ontzettend mee 😉