Brood voor de prullenbak

Brood voor de prullenbak

Voor mij in de rij staan ze hun buit af te rekenen: energydrink, een paar pakken gevulde koeken, chocoladerepen en een literpak vla. Ik zie een van hen lachend een geplet zakje brood uit zijn tas halen. Zonder er nog een seconde naar te kijken smijt hij het zakje in de dichtstbijzijnde prullenbak.

Zweetkaas

Dit doet me denken mijn eigen middelbareschooltijd. Brood meenemen naar school was toen al niet populair. Wie herinnert zich niet de half uitgedroogde boterhammen met zweetkaas of gesmolten hagelslag. Om nog maar te zwijgen over die verlepte, kleffe banaan die na drie uur uit je tas tevoorschijn kwam. Tsja, dan is een warm saucijzenbroodje of een chocoladekoek toch een stuk aantrekkelijker.

In de grote pauze werd dan ook menig broodtrommel leeggekieperd in de vuilnisbak. Zelf gooide ik mijn brood gelukkig niet weg. Al heel vroeg werd me duidelijk gemaakt dat dit niet te verantwoorden was tegenover de kindertjes in ‘arme landen’.  Ook kon ik het me – met de €2,50 die ik per uur verdiende – echt niet veroorloven om elke dag snacks te halen bij de supermarkt of de bakker om de hoek.

Vroeg op

Wat me het meest bezighoudt is de vraag wie toch elke ochtend weer braaf dat brood staat te smeren. Niemand gaat immers zelf elke schooldag brood staan smeren om het vervolgens in de prullenbak te dumpen lijkt me. Ik stel me een lieve vader of moeder voor die extra vroeg opstaat om ervoor te zorgen dat hun tiener niet zonder eten de deur uitgaat. Het lijkt me voor zoonlief een kleine moeite om even te melden dat hij geen brood meer mee hoeft.

Toch is dat misschien niet zo eenvoudig als het klinkt. Zo’n mededeling kan leiden tot allerlei lastige vragen: ‘Eet je wel genoeg?’ en ‘Hoeveel snoep jij eigenlijk op school?’. Als vijftienjarige heb je natuurlijk helemaal geen zin in discussies over gezond eten en voedselverspilling. Nee, dan is het veel efficiënter om dat brood gewoon elke schooldag weer in de prullenbak te gooien.