Vleeseters en weerstand tegen vega

Er ontstaat vaak discussie tussen vegetariërs en vleeseters. De vegetariërs/veganisten zijn bewust bezig met dierenwelzijn en de vernietigende impact van de vleesindustrie op ons milieu.

En dat beseffen de vleeseters wel degelijk, al is dat onbewust. Er is collectief een enorm onbewust schuldgevoel over het eten van vlees. We weten nu wel hoeveel milieuschade en lijden dat vleeseten veroorzaakt. En toch kijken vleeseters massaal de andere kant op. Sommigen regeren geirriteerd als anderen kennelijk wel de liefdevolle keuze kunnen maken. Dat trekt de vleeseter niet, wiens innerlijke schaamte daardoor onbewust wordt getriggerd. Waarom anders zou er zoveel weerstand zijn bij verstokte vleeseters tegen een vegetarische kipsate, die daarom geen kipsate mag heten?

Wat doet iemand wiens innerlijke schaamte en schuldgevoel onbewust wordt getriggerd: die projecteert die ongewenste gevoelens naar buiten, op datgene wat het gevoel triggert. Daarom kunnen verstokte vleeseters niet neutraal reageren op alles wat met vegetarisme te maken heeft. Dat moet worden bestreden, omdat dat slechte gevoel buiten beeld moet blijven. Als dit een neutraal onderwerp zou zijn, zouden er namelijk geen emoties meespelen.

Er zijn tientallen essentiële redenen op te voeren waarom minder vlees eten of overgaan op een vega leefstijl de enige juiste keuze is. Zelfs Arjan Lubach kwam tot die conclusie. Daarover kan geen discussie bestaan.

De vleesindustrie vreest de vegetarische industrie die met haar vleesvervangers een steeds groter marktaandeel inneemt. Ook vanuit de vleesindustrie is een tegenoffensief gaande.

En zolang voor verstokte vleeseters de empathie met het dier op een droefwekkend laag niveau blijft steken, vallen er uit die hoek weinig zinnige opmerkingen te verwachten. Veel vleeseters nemen voor hun eigen gemak aan dat dieren geen gevoel hebben en dus niet kunnen lijden. Of de spirituele smoes: "Ik bedank het dier dat het zijn leven heeft gegeven." Alsof een dier vrijwillig naar de slachtbank loopt. Zelfs in spirituele kringen is er een hoop zelfbedrog, om maar vlees te kunnen eten zonder schuldgevoelens. Als je vlees wilt eten, kom er eerlijk voor uit dat je nog over weinig empatisch vermogen beschikt of dat het milieu je niet interesseert. Of stop er mee, dan stopt ook het schuldgevoel.

Voor ieder stuk vlees op je bord is een ander voelend wezen vermoord, een wezen dat net zo graag wilde leven als jij. Voor ieder stuk vlees is een ander voelend wezen mishandeld en leed aangedaan.