Lezerscolumn: Love me Tinder, Love me (un)True

Iedere werkdag schrijft een lezer van Metro een column over wat hem of haar bezighoudt: Imka Meuwese

Ik behoorde tot een uitstervend ras singles dat niet Tinderde. Het is zelfs een heus werkwoord: ik tinder, jij tindert, ik heb getinderd! En dat laatste heb ik geweten. Voor mij kwam er meteen een ander nieuw woord bij, zelf verzonnen en een direct gevolg van dit werkwoord, namelijk Tinder- stress.

Het begon toen een vriendin vertelde over Tinder en dat zij het zo’n rustige en vrijblijvende manier van daten vond. Omdat ik binnenkort het Pieterpad ga lopen zei ik nog gekscherend: ‘Er komt voor mij vanzelf ooit een Pieter op mijn Pad’. Toen zij de volgende dag enthousiast meldde dat er een match was werd mijn nieuwsgierigheid toch geprikkeld. Ik besloot deze Tinder-wereld ook eens te gaan verkennen en binnen no time had ik de app geïnstalleerd. Er kwam geen speciale uitleg maar het sprak allemaal voor zich. Links onderin stond een rood kruis, rechts een hartje, kon niet missen dus ik ging wat door de profielfoto’s neuzen. Na een poosje naar links gebladerd te hebben raakte mijn vinger op de “terugweg” het scherm waardoor de betreffende foto ineens rechts uit beeld verdween. ‘Oh, hij kan 2 kanten op’ dacht ik en het leek me voor de wijsvinger wel gezond om nu een tijdje naar rechts te bladeren. Plots zag ik boven in beeld “MATCH” verschijnen en weer, en weer, en weer, en het bleef maar gaan. Ik begreep er niks van en toen ik in het mapje berichten keek zag ik dat ik al zo’n 40!!!! matches had. Er waren ook al meteen diverse reacties en ze bleven maar komen, ik raakte lichtelijk in paniek. Ietwat aan de late kant zocht ik op Google hoe Tinder eigenlijk werkte en het werd me duidelijk dat het “bladeren” “swipen” heette en dat naar rechts swipen gelijk stond aan: interesse!

Beleefd wilde ik alle berichten beantwoorden maar dit bleek een halve dagtaak en hoofdpijn was het gevolg. De rust waar mijn vriendin het over had was ver te zoeken voor mij en toen ik ook nog eens merkte dat er diverse, op zijn zachtst gezegd, vreemde snuiters tussen zaten evenals enkele leugenachtige heren met een nepprofiel of met een relatie, hield ik het voor gezien. Grappig detail is wel dat er tussen de matches een Pieter zat, die wel “normaal” leek te zijn en ook nog eens bijna mijn buurman.

De app heb ik vrij rap weer verwijderd en ik bewandel het normale pad wel, met of zonder een Pieter…no more Tinder-stress!