Lezerscolumn: Een potje tinderen

Iedere werkdag schrijft een lezer van Metro een column over wat hem of haar bezighoudt: Lisa Dominique

Links, links, links, rechts, links. Gefeliciteerd u heeft een nieuwe match, begin een gesprek of ga verder met swipen. Menig persoon op Tinder zal in het dagelijks leven niet met volle trots vertellen over deze social media-activiteit. Echter, met anderhalf miljoen gebruikers in Nederland, zou dit platform toch voor steeds minder sociaal ongemak moeten gaan zorgen. Waarom ook niet, het liefdes- of lustgeluk is zo geregeld: je naam en leeftijd, een opbeurende blije, maar niet te overdreven foto en een pakkende zin in de biografie. “Als je fruitvliegjes kunt vangen trouw ik met je.” Een tekst waarmee mijn profiel werd aangevuld. Uiteraard was ik op de hoogte van de ongeschreven regels voor profielfoto’s en wist ik daarnaast dat een simpele hoi, hoe gaat het mij geen hoogstaand gesprek ging opleveren. Inhaken op iemand zijn beschrijving is in vele gevallen vaak een betere optie. Alhoewel ik moet toegeven dat de vele beschrijvingen over het vangen van fruitvliegjes en de wanneer gaan we trouwen verzoekjes, toch wel standaard kunnen worden.

Bij mijn match waagde ik het er toch op. Wie zou er immers al een goede openingszin hebben gevonden op een x in de beschrijving. De opening zal ik u besparen, dit was een van mijn mindere. Het resultaat was echter om over naar huis te schrijven. Eefje, 21 jaar en 99km uit de buurt. Deze vrouw werd mijn dagelijkse bezigheid. Om tot een date te komen, zal de interesse wederzijds moeten zijn. Eefje had duidelijk andere bezigheden dan haar telefoon te controleren op tinderberichten, wat leidde tot een traag en, voor Tinderbegrippen, degelijk gesprek. We weten beiden waarom we op Tinder zitten, waarom spreken we niet gewoon af. Nou ja gewoon, zenuwen hadden wel de overhand bij deze vrouw. Een telefoongesprek volgde en een afspraak voorzichtig ingepland. Deze afspraak hebben we echter nooit gehaald. Onverwachts heb ik mijn huidige vriendin verrast met een bezoek aan haar zaterdagse stapavond.

Met de nodige zenuwremmende alcohol op waagden wij onze eerste danspassen in Nijmegen. Tinder leek te hebben gezorgd voor een kloppende match. En alhoewel het halve voetbalteam kon meegenieten van de eerste ontmoeting, leek deze meid toch vooral heel zelfverzekerd te zijn. Nu, een half jaar later, kan ik vanuit een fijn verwarmde trein schrijven dat ik Tinder dank voor deze match naast mij en ben ik bereid om te liegen over hoe ik haar ken ;).