Valentijnsdag 2019

Het pas maart als ik in de agenda kijk.

Maar toch ben ik al bezig gegaan met Valentijnsdag 2019.

Ik wil alvast het gedicht ervoor schrijven.

Want ze zeggen om mij heen.

Dat de liefde wel komt aanwaaien.

En zo’n gedicht heb ik natuurlijk zo geschreven.

Om vervolgens de rest van de tijd.

Te kunnen slapen als rood roosje.

Hier een voorproefje.

Een liefdesgedicht voor…. (Nog in te vullen).

Als ik op een te hoge berg rode rozen sta.

Te turen van de berg af de witte rozen door.

Weet ik nog jouw bloedmooie ogen te spotten.

Een verrijking van mijn zichtveld.

De buik gevuld met pure vlindertjes.

Ook al kan ik die nog niet linken aan jou.

Want je bent een soort schim die dagelijks

Mijn zichtveld verblijd naast de zon.

En zo begin ik alvast met dichten voor 2019.

Want de liefde kan nu al mijn hart raken.

Maar het kan ook pas eind januari worden.

Het komt eraan, dat voel ik zeker.

Maar wanneer is te onzeker om dat te voelen.

De liefde is voor mij iets moois.

Maar het invullen daarvan is nog wel lastig.

Maar ik ben ervoor gemotiveerd.

En sta er goed voor open, de liefde.

Tot die tijd dicht ik nog wel ff verder.

En schrijf ik columns.. vast wel over de liefde.

Verliefd ben ik helaas nu niet.

Maar voel wel dat het vast komen gaat.