Oh, dus jij bent zo’n carrièrevrouwtje

‘’Oh, dus jij bent zo’n carrièrevrouwtje’’ zei mijn aanstaande schoonmoeder. ‘’Eh nee hoor stamelde ik nog’’ een beetje uit het veld geslagen en niet wetende wat ik met deze uitspraak aan moest. Het was namelijk de tweede keer dat ik op visite was bij de moeder van mijn vriendje en ik had net verteld dat ik een eigen business als freelance secretaresse had en bezig was met het opstarten van een eigen workshop.

Haar ‘statement’ raakte me. Zo erg dat ik er tien jaar later nog weleens aan moet denken. Omdat er voor mij op dat moment ook een oordeel aan kleefde. Omdat ik voelde dat er misschien wel iets heel anders van mij werd verwacht. Dat ik natuurlijk de aanstaande broedmachine van haar leuke kleinkinderen moest zijn, maar eh mag ik dan ook niet gewoon doen wat ik leuk vind? Moet daar meteen stempel op?

Ik was trots op wat ik deed en kreeg nu een beetje het gevoel dat dat niet ok was. Dat het misschien wel overdreven was om zoveel te willen. Ik kan het haar niet kwalijk nemen. Zij stopte met werken toen ze ging trouwen. En toen het huwelijk strandde was het te laat om nog iets te ‘willen’. Dus nu kon ze maar één ding. Mij vertellen dat ik iets nastreefde wat zij misschien stiekem ook wel had gewild.

Moraal van dit verhaal. Ontdek waar je hart sneller van gaat kloppen en doe daar zoveel mogelijk van. Vertel erover met trots en enthousiasme. Steek anderen aan om hetzelfde te doen. Stop met het verdedigen of kleiner maken van je ambities en prachtige plannen. Strooi je inspiratie en creativiteit de wereld in. Daar wordt ie echt veel mooi van. En jij ook!

Leve de carrièrevrouwtjes!

P.S. De relatie met haar zoon hield geen stand. En een paar jaar later heb ik op eigenwijze een prachtig dochtertje uitgebroed en werk ik nog dagelijks aan de groei van mijn business. Ben benieuwd wat ze daarvan had gevonden.