Lezerscolumn: Ik wijk dus ik besta (nog)

Iedere werkdag schrijft een lezer van Metro een column over wat hem of haar bezighoudt: Isabelle Bolluyt

In het Amsterdamse leven bestaan twee categorieën verkeersmensen: de wijkers (1) en de niet-wijkers (2)
Nummer 1 bestaat uit mensen, die vooral de enorme anticipatiedrift hebben voor mensen uit te wijken, opzij te gaan en vooral soms onmogelijke manoeuvres uithalen om de ander geen hinder te bezorgen. Nummer 2 herkent zich niet in 1 en gaat vaak stoïcijns door alles en iedereen heen. Ik behoor tot Nummer 1. Ik bezorg mijzelf vaak een bijna- doodervaring. Ik wijk uit op plekken die OF een haagje OF een andere verkeersdeelnemer belasten OF nogal veel hartkloppingen geven en een behoefte de veroorzaker daarvan een nare ziekte te wensen.
Is het opvoeding? Een sociaal gen of zijn de andere gewoon aso?
Ik besloot de proef op de som te nemen. En een hele dag NIET meer te wijken.
Naast een hondenbeet, een kapot fietswiel, een enorme elleboogkneuzing heb ik ook een lichte identiteitscrisis opgelopen daar ik veelal ‘Trut’ en ‘K**hoer’ ben genoemd. Ik ben niet als een uitsmijter door mensen heen gaan beuken. Ik ben niemand uit de weg gegaan.

Een smalle stoep en tegenliggend voetverkeer? Ik ga rechtdoor. Een invoegende fietser met oordopjes in, ik fiets stug door. Een rood stoplicht en ik sta vooraan? Ik blijf staan. Een bakfietser die wil parkeren OP de stoep voor een winkel waardoor er geen ruimte meer is om door te lopen? Ik klim over de bakfiets onderwijl parkerend heen. Een loslopende lelijke terriër met enorme snuffeldrang; ik neem hem aan mijn been mee. Een kinderwagen met een bellende ouder, die door mij heen wil lopen? Ik blijf staan en laat de kinderwagen tegen mij aan rijden. De enige uitzondering was een oudere dame met rollator. Ik ben niet helemaal geradicaliseerd.

Maar mensen, hoezo dan? Hoe in godsnaam ben ik de Sjaak? Zijn er wetten a la die van Newton die je indelen in de ene dan wel de andere categorie? Ben ik een te bewuste verkeersdeelnemer? Ik weet dat ik mijn dochter inmiddels ook de wijkers-community heb ingesleurd en als een coach achter haar aan fietsend aanwijzingen geef: “kijk uit, toeristen! Kijk uit die bellende taxichauffeur!” “Ooooh daar heb je een vrijgezellen-muurtje, omheen!”. En trek haar te pas en te onpas net weg voor mensen , die een soort likmereetisookeenwals-energie hebben. Na deze dag en wat ZEN oefeningen, is het dan maar zoals het is. Voor mensen in categorie 2: Karma is een bitch. Ooit.